คิดจะมีรัก ต้องมีอุปสรรคเป็นบททดสอบ

1. รู้ใจ

อยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆ ถ้าไม่ปิดหูปิดตา ก็ต้องสังเกตเห็นว่าอีกฝ่ายชอบอะไร ไม่ชอบอะไร มีใจหรือไม่มีใจให้กับเรื่องไหน ในที่สุดก็ต้องรู้ใจกัน

2.เอาใจ

รู้สึกว่าตัวเองเป็นใครในชีวิตของอีกฝ่าย ถ้าไม่ปล่อยให้สำนึกขาดหาย ก็ต้องอยากทำฐานะของตัวเองให้ดี นึก ‘อยากทำ’ อะไรให้อีกฝ่ายบ้าง และรู้เองว่า ‘ต้องทำ’ อะไรไม่ให้ขาดตก ในที่สุดก็เคยชินและเป็นสุขกับการเอาใจกัน

3. เกรงใจ

พอมีความเป็นกันเองเหนือใครอื่น ถ้ายังครองสติไว้ ไม่เมาความชิน ก็จะยังคงครองสติไว้ได้ ไม่ลืมว่าอีกฝ่ายเป็นอีกชีวิตหนึ่ง ที่ไม่เคยแปลงร่างเป็นหุ่นไม้ไร้หัวจิตหัวใจ ไม่นึกว่าเป็นสิ่งของที่ไม่ต้องถนอมน้ำใจกัน ในที่สุดก็คงเส้นคงวากับการเกรงใจกัน

บนพื้นฐานของความรักเรามักอยากเห็นคนที่รักประสบความสำเร็จแต่หากไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิดหรือคุณคิดไว้ มีคนหนึ่งก้าวพลาดขึ้นมา คุณที่เป็นคู่ชีวิตก็ควรจะเป็นพื้นที่ความสุขเล็กๆ ให้แก่กันและกัน ไม่ใช่ซ้ำเติมหรือพูดบั่นทอนจิตใจอีกฝ่าย

การให้อิสระไปพร้อมกับความไว้เนื้อเชื่อใจจะผูกมัดใจเขาไว้ได้มากกว่า ยังไงเขาก็คือคนของคุณ หากคุณทำหน้าที่ได้ดีทั้งเรื่องนอกบ้านและในบ้าน เขาย่อมต้องรักและรู้สึกเกรงอกเกรงใจ จะทำอะไรก็ต้องนึกถึงคุณแน่นอน

การจะประคับประคองชีวิตคู่ให้รักกันยาวนานนี่ก็ไม่ง่ายเหมือนกันนะ แล้วถ้าจะให้ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดทำให้อีกคนอยู่ฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ด้วย ถ้าอยากให้ความรักมั่นคงยืนนานทั้งคู่ต้องจูงมือเดินไปด้วยกัน เพราะไม่ใช่แค่กาลเวลาจะตัวพิสูจน์ความรักอย่างเดียวแน่นอน ชีวิตหลังแต่งงานยังมีบทรักให้พิสูจน์อีกมากมาย

ดังนั้น

รู้ใจ เอาใจ เกรงใจ

แล้วจะ ‘ได้ใจ’ กันไว้ตลอดไป

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย Dungtrin

Thank you photo by pexels, unsplash