คนบางคน ก็ขอโอกาสเข้ามาในชีวิตเรา เพื่อที่จะทำให้เราพลาดโอกาสที่จะได้พบคนดีๆ

ทำให้เราพลาดเรื่องดีๆ ในชีวิต (อื่นๆ) ที่เราควรจะได้รับ กว่าใครคนนั้นจะยอมก้าวเดินออกจากชีวิตเราไป ก็ทิ้ง ร อ ย แ ผ ล และความทรงจำฝืดเฝื่อนมากมายให้นึกถึง พร้อมกับคำว่า “ขอโทษ” อย่างไร้ซึ่งความรับผิดชอบ อย่าให้ความสัมพันธ์ใดๆ ก็ตาม..เริ่มต้นที่ภาวะกระอักกระอ่วน ทำให้ใคร ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง อยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เพราะสุดท้ายแล้ว อะไรดีๆ ที่เคยรู้สึกว่ามันดี (หรือว่ามันก็ดีนะ) มันจะกลายเป็นไม่ดีไป

เคารพในการตัดสินใจและเคารพความรู้สึกระหว่างกันและกัน ถึงจะไม่ได้คบหาดูใจกัน แต่ก็ยังคงมีมิตรภาพให้ต่อกัน ดีกว่าฝืนใจ… กดดัน… บีบบังคับ… ในความสัมพันธ์ ท้ายสุดแล้วจะไม่เหลือสิ่งดีๆ ให้นึกถึง ไม่ใช่ว่าระหว่างนั้นมันไม่มีเรื่องดีนะ แต่มันจะกลายเป็นว่า จะย้อนนึกไปถึงจุดเริ่มต้นบ่อยครั้งกว่า ว่า…

“ถ้าไม่ให้โอกาสคุณเข้ามาในชีวิตตั้งแต่แรก
ก็ไม่ต้องเสียใจ เสียเวลา และโอกาสที่จะเจอคนดีๆ (จริงๆ)
ที่จะเข้ามาในชีวิต และมีความสุขหรอก”

ซื่อสัตย์และเคารพต่อความรู้สึกของตัวเอง
เคารพในความรู้สึกและการตัดสินใจของอีกคน
ถึงจะไม่ได้คบหาดูใจกันแต่ก็ยังคงมีมิตรภาพให้ต่อกัน

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย หายไวๆนะ, PangYun

Thank you photo by pexels, unsplash