ตัวใกล้ แต่นิสัยห่าง

เหตุที่คิดถึง แต่ขาดแรงดึงดูดเข้าหากัน
เพราะนิสัยใกล้ แต่กายใจห่าง

พระพุทธเจ้าตรัสไว้
จะเป็นคนรักที่รักกันจริงก็ดี
จะเป็นญาติสนิทมิตรสหาย
ที่เข้ากันได้อย่างกลมเกลียวก็ดี

ต้องเป็นไปด้วยธาตุนิสัย

มีศรัทธาไปในทางเดียวกัน

มีศีลเสมอกัน

มีน้ำใจไม่แพ้กัน

มีปัญญาไม่น้อยหน้ากัน

และพูดจากันดีๆ

เล็งแลกันด้วยความเอ็นดู
ไม่มีจิตคิดร้ายต่อกัน
หาใช่แค่เอาตัวมาอยู่บ้านเดียวกัน
แล้วความสนิทชิดเชื้อจะเกิดขึ้นได้เองไม่

แม้จะอุปโลกน์ฐานะใดๆให้กัน
หรือแม้กระทั่งถูกกรรมจัดสรร
ให้มาเป็นพ่อแม่ลูกกัน

หากไม่อาจเข้ากันโดยธาตุนิสัยแล้ว
ก็จะได้แต่รู้สึกผูกพัน
แต่ไม่อาจเข้ากันได้สนิท
หรือมีเหตุให้คิดไม่ดีต่อกันอยู่เรื่อยๆ

ทุกสิ่งต้องมีจุดเริ่มต้น
การจะมีความรู้สึกดีๆต่อกัน
อาจเริ่มต้นจากอะไรที่มีอยู่แล้ว
เช่น การทะเลาะเบาะแว้ง

โดยตั้งใจพยายามแปลงความคิดขัดแย้ง
ให้เข้ากันบ่อยๆ
หรือหันหน้ามองอะไรดีๆในแง่เดียวกันบ้าง
ชักชวนกันทำประโยชน์ให้คนอื่นบ้าง

เจตนาร่วมมือกันสร้างบุญสัมพันธ์ดีๆ
จะจุดชนวนให้ค่อยๆสะสม
ศรัทธา ศีล น้ำใจ และปัญญา
ให้ก่อตัวขึ้นเป็นความผูกพัน

ในแบบ ‘ใกล้ด้วยใจ’
ไม่ใช่แค่จำใจต้องตัวติดกัน

และยิ่งเดินไปด้วยกัน
จะยิ่งรู้สึกถึงเส้นทางสู่ความสุขอันเป็นทิพย์
ตลอดจนการพ้นทุกข์ร่วมกัน

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย คุณดังตฤน
Thank you photo by pexels, unsplash