ทำดีได้ แต่ควรต้องทำดีให้ถูกคนด้วย 

ทำดีกับใครแล้วเหนื่อย ให้ถอยออกมา หากเขาไม่เห็นค่า…อย่าพยายามทำดีกับคนที่ไม่เคยเห็นค่าในตัวคุณเลย ต่อให้คุณทำดีแค่ไหน เขาก็ไม่สนใจคุณอยู่ดี การทำความดีนั้นเป็นสิ่งที่ดี แต่ทำผิดที่ ผิดเวลา และผิดคน นอกจากเขาจะไม่เห็นค่าแล้ว ยังเสียเวลาเราอีกด้วย คนที่รักเราจริงๆ ก็มี เราควรเอาเวลาตรงนี้ไปใส่ใจเขาจะดีกว่า

มันมีจริงๆ นะ คนที่รักบางคนเพียงแค่เห็นหน้า คนที่ไม่พอใจใครบางคนเพียงแค่ฟังใครเล่ามา ไม่ว่าเราทำดีแค่ไหน สุดท้ายเขาก็ไม่เห็นค่า เพราะสำหรับคนบางคน ความดีซื้อใจเขาไม่ได้ การทำทุกอย่างเพื่อหวังให้ทุกคนบนโลกมารักเรา มันเหนื่อยเปล่า มันเป็นไปไม่ได้หรอก เพราะใส่ใจมากไป เราจึงทุกข์ เพราะสงสัยมากไปจึง ท ร ม า น …หากเข้าใจจึงเป็นสุข ปล่อยวางได้จึงเป็นอิสระ ปล่อยไปบ้างช่างมัน

เรามาสู่โลกนี้เสมือนนักเดินทาง เรื่องราวมากมาย ใช่เราเป็นผู้ตัดสิน เรื่องที่ใหญ่ที่สุดในวันนี้ พอถึงวันพรุ่งนี้ก็กลายเป็นเรื่องเล็ก เรื่องที่ใหญ่ที่สุดในเดือนนี้ พอเดือนหน้าก็กลายเป็นเรื่องเล่า เรื่องเล่าปากต่อปากกันไปนานๆ สุดท้ายก็เป็นแค่คำนินทา

เราทุกคนเป็นได้ก็แค่คนในคำนินทา เป็นแค่คนในลมปากใครๆ ไม่ต้องพยายามทำตัวให้เป็นที่รักของทุกคนหรอก มันเป็นไปไม่ได้ อยู่กับใครแล้วเหนื่อยใจ ก็ให้ถอยออกมา

บางครั้งก็ยากที่จะเปลี่ยนคนที่ไม่ชอบเรา ให้หันมาชอบ เอาเวลาไปใช้กับคนที่รักเรา ทำให้เขามีความสุขดีกว่า อย่าเสียเวลาปั้นหน้าอยู่กับคนที่ไม่คิดจะยอมรับเราเลย

บางครั้งการทำความดีของเรา ก็ไม่สามารถซื้อใจใครได้ การทำดีบางครั้ง อาจหมายถึงการทำดีให้ถูกที่ ถูกเวลา และถูกคนด้วย อย่าทุกข์ใจไปถ้าเค้ามองไม่เห็นในสิ่งที่เราตั้งใจ แต่จงดีใจและภูมิใจเถอะว่าเราได้ทำดีที่สุดแล้ว

บางครั้งคนเราก็ชอบคิดว่าการทำดีกับใคร ก็ให้คนๆ นั้นตัดสิน ว่าเราดีหรือไม่ แต่ความเป็นจริงแล้ว ที่สุดของความดีของคนเรานั้น มันไม่ได้เท่ากันหรอก ดังนั้นเราจึงคาดหวังไม่ได้ ว่าเราหรือเค้า ใครกันแน่ที่ดีกว่ากัน แต่ให้เราคิดแค่ว่า เราทำดีให้ถึงที่สุดของเราแล้วก็พอ

การจากกันด้วยความดี สักวันคงจะรู้ผลแห่งความดีนั้น แต่การจากกันด้วยความ เ-ล-ว ต่อให้นานเพียงใด ความ เ-ล-ว ก็ไม่อาจเปลี่ยนเป็นความดีไปได้เลย เลือกใช้เวลาที่มีต่อกันให้ดีที่สุดก็พอ ส่วนผลนั้นเวลาจะให้คำตอบเราเอง

มีหลายคนที่พยายามทำดีกับบางคนอย่างดีมาก โดยที่เขาไม่เคยเห็นค่า แถมบางคนถึงขั้นยอมให้เอาเปรียบ เพียงเพราะเราเองไม่อยากจะเสียเขาไป บางทีมันก็ไม่ได้เป็นความผิดของเขาที่เป็นแบบนั้น แต่มันอาจจะผิดที่เราเอง ที่ยอมทำดีกับเขาแม้จะรู้ว่าไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย

กลัวความสูญเสียบ้าง กลัวความ เ จ็ บ ป ว ด บ้าง ..กลัวการอยู่คนเดียวบ้าง จึงได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า อย่างน้อยทำดีต่อไป สักวันเขาคงเห็นค่าของเรา แต่ลืมนึกไปว่า ถ้าเขาจะเห็นค่า เขาคงเห็นมัน ตั้งนานแล้ว..

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย อ่านสนุก

Thank you photo by pexels, unsplash