อย่าให้ความผูกพัน กลายเป็นการผูกมัด

ถ้าหมดรักกันแล้ว ก็ปล่อยมือจากกันไปเถอะ เพราะหากความผูกพัน มันไม่ได้ทำให้เรามีความสุข

คนหลายคู่หมดรักกันแล้ว แต่ก็ไม่ยอมปล่อยมือจากกันไป เพราะความรู้สึกผิด เพราะความเกรงใจ เพราะความไม่กล้า เพราะความรับผิดชอบ หรือเพราะภาระอะไรบางอย่าง เอาจริงๆ เขาอาจหวังว่า ความผูกพันที่มีมันจะทำให้ อะไรๆ กลับมาดีได้อย่างเดิม แต่ในความเป็นจริงแล้ว ก็คงมีไม่กี่คู่หรอกที่มัน จะกลับมาเป็นได้อย่างนั้น

อาจฟังดูแย่ แต่ผมเองก็คิดว่า มันก็แค่เราต้องปล่อยมือจากกัน แล้วจากนั้นอะไรๆ ก็คงดีขึ้นได้เอง อย่างน้อยมันก็ดีกว่าการต้องฝืน จับมือกันต่อไป แต่ไม่มองหน้ากัน แต่ไม่ยิ้มให้กัน แล้วก็ผิดใจกันไป จนสร้างแผลในใจให้ใหญ่ขึ้น และเจ็บขึ้นเรื่อยๆ

หากวันนี้ความสัมพันธ์เรากับคนรักเริ่ม คลอนแคลน หรือตัวเราเองเริ่มสับสนกับสิ่งที่เป็นอยู่ลองถอยห่างออกมาสักก้าว สองก้าว แล้วถามตัวเองว่าที่เราสองคนนั้นคบกันอยู่เป็นเพราะความรัก หรือความผูกพันธ์กันแน่ ? เพราะสิ่งที่ดีที่สุดของความรักคือ ความสุขและการเติมเต็ม

ในระหว่างที่่่่่ความรักดำเนิินต่อไป อะไรคืออุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดของความรัก และแน่นอนนั้นคืือ…

“ไม่มีความเข้าใจกัน”
“ไม่มีเวลาให้กัน”
“ไม่มีใครยอมใคร”

ถ้าหากคบกันโดยที่ไม่มีความรัักให้กันเลย ขาดความเข้้้้้้้าใจกัน แต่คบกันเพราะผูกพันกัน อยากเลิก แต่เลิกไม่ได้ เพราะขี้เกียจเริ่มใหม่่ ต้้้้้องทนกันไป ทนไปเพื่ออะไรมีแต่จะสร้างความช้ำใจ ให้เพิ่มขึ้นทุกวันๆ ลองคิดดู

อย่าให้ความผูกพัน กลายเป็นการผูกมัด เพราะมันจะยิ่งอึดอัดยิ่งกว่าเดิม เส้นแบ่งระหว่างความผูกพัน และความผูกมัด จึงถูกลากมาใกล้กัน อย่างช่วยไม่ได้ฉะนั้น การแสดงออกทั้ง การกระทำและความรู้สึก ไม่อาจอ้างความรักได้ทุกครั้ง และไม่แน่ว่าสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ อาจจะเกิดจากความผูกมัด โดยที่เราไม่เคยรู้ก็ได้

บางทีเราก็ต้องยอมรับว่า ความสัมพันธ์มันเป็นสิ่งที่ มีวันสิ้นสุดลง แต่ก็อย่าลืมว่าแม้ความสัมพันธ์ จะสิ้นสุดไป แต่ตราบที่ชีวิตยังมีลมหายใจ เราก็ยังมีโอกาสพบความสุขใจ ได้อยู่…

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย บิว บันดาลใจ

Thank you photo by pexels, unsplash