ในการอยู่ร่วม “ชีวิต” เป็นธรรมดา ที่เห็นต่าง และคิดไม่ตรงกัน
ความต่างนั้นก็ใช่จะเป็นความขัดแย้ง หรือทำให้ไม่อาจอยู่ร่วม
ด้วยสิ่งมีชีวิตใดใด ล้วนมีองค์ประกอบมากมายในความเป็นชีวิต
และองค์ประกอบเหล่านั้นล้วนมีหน้าที่ของตัวเอง
เพื่อประสานสัมพันธ์กันเพื่อให้ ชีวิตนั้นดำรงอยู่
เช่นกันที่แต่ละชีวิตนั้นมาอยู่ร่วมกันไม่ว่าสถานะใด
ล้วนต้องปรับ ผสาน เอื้ออาทร ต่อกัน เพื่อความผาสุก
ต้นไม้หลากหลายที่ให้ดอกพันธุ์ที่งดงาม
ใช่หรือไม่ที่บางทีเราต้องแลกด้วยการตัดแต่งกิ่งใบ
และเก็บกวาดยามที่ร่วงหล่นลงมิใช่ทิ้งไว้ให้รกเรื้อ
ดอกใบจะสวย งดงามเพียงไร…
ส่วนหนึ่งย่อมมาจากการดูแล รดน้ำ ใส่ปุ๋ย จากเรา
ในความสัมพันธ์ของการอยู่ร่วมก็คงเช่นเดียวกัน
มีบ้างบางขณะในความเป็นไปที่ความไม่ชอบใจ ความขุ่นข้อง อาจเกิดขึ้นได้
เหมือนต้นไม้ที่ถูกรบกวนด้วย แมลงหรือโรคอื่นใด
ที่อาจทำลายให้เหี่ยวเฉาหรือไม่อาจเติบโตได้
เราจะปล่อยให้มันเป็นไปอย่างนั้น
หรือลงมือ ค้นหาสาเหตุ และทำลายต้นเหตุนั้น…
ใส่ใจบำรุงต้นไม้ให้กลับมาดี…
ตัดทอนสิ่งที่รกใจ ที่ขุ่นข้อง ออกไปจากการอยู่ร่วม
ใส่ใจในความดีงามที่มีอยู่อย่าเพียงเอาแต่ความสวยงาม
โดยไม่ใส่ใจดูแล และตระหนักในคุณค่าของกันและกัน
ให้การมีอยู่เป็นความงดงาม ไม่ใช่หนามแหลม
“ชั่วชีวิตมนุษย์…สิ่งที่บันดาลให้หดหู่ รันทด มิใช่การจำพราก
หากเป็นการอยู่ร่วม เพราะหากไม่เคยอยู่ร่วม ไหนเลยมีการจำพรากได้”
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ จาก pooyingnaka
Thank you photo by on unsplash, pexels
