บอกตัวเองเสมอ ว่าไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอดหรอกนะ

วันหนึ่งมีคนเดินเข้ามา
อีกวันหนึ่งก็มีคนเดินออกไป

บางคนเข้ามา..เพื่อออกไป

บางครั้งเราอาจจะเดินจากกัน
เพื่อปกป้องกันและกันก็ได้

บางคนจากไปโดยไม่ทันร่ำลา
จากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ

ยังมีอะไรๆ ที่ตั้งใจ
จะทำด้วยกันตั้งมากมาย
ยังไม่ทันได้ทำ

บางคนที่กว่าจะรู้ว่าตัวเองต้องการอะไร
กว่าจะรู้หัวใจต้องการใคร
ก็ต่อเมื่อสิ่งๆนั้นจากไป ด้วยความผิดผลาด
ที่ไม่สามารถให้มันกลับมาได้

มันกลับรู้สึกมีค่า
อยากได้เขากลับคืนมา
แต่ทำอะไรได้ ก็มันจากไปแล้ว

คนเรามักที่จะเห็นความสำคัญของตัวเองก่อนเสมอ
แต่เมื่อเวลาผ่านไปมีหลายสิ่งรอบกายที่มีความสำคัญ
ที่จะต้องใส่ใจและให้ความสำคัญมากมาย

จนเราลืมที่จะมองเห็นคนที่คอยอยู่เคียงข้างเรามาตลอด
มองหาแต่สิ่งใหม่ที่คิดว่าดีต่อเรา
เพิ่มเข้ามาในชีวิตเรื่อยๆ ..จนวันหนึ่ง

คนที่อยู่เคียงข้างเรานั้นกลับหายไป
โดยทิ้งไว้เพียงความทรงจำ ที่เขาเคยมีแต่สิ่งดีๆให้กับเรา
ซื่อสัตย์กับเรา ตั้งใจทำหลายๆอย่างให้กับเรา ทุ่มเทกับเรา
จนกระทั่งวันหนึ่งมีคนมาแทนที่

เขาจึงตัดสินใจที่จะจากไป ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ผิด
ที่เขาจะคิดน้อยใจแล้วเดินจากไปแบบเงียบๆ

ไม่ใช่แค่เรา เขาเองคงเจ็บปวดในใจอยู่ไม่น้อย

แม้ว่าวันนี้จะต้องเดินคนเดียว
โดยไม่มีมือของใครให้กุมให้อบอุ่น
แต่อย่างน้อยๆ ก็ยังมีหัวใจดวงเดิม ความทรงจำดีๆ
ให้ได้นึกถึง ตลอดไป

ทุกอย่างก็เหมือนจะร้าย
และในขณะเดียวกันก็เหมือนมีสิ่งดีเกิดขึ้น

เหตุเพราะเราอาจจะกำลังสูญเสีย
หรือกลัวบางอย่างกำลังจากเราไป

เหตุไฉนเริ่มลืมคิดไปว่า โลกไม่ได้โหดร้ายแต่อย่างไร
เราแค่ต้องเผชิญเรื่องราวนี้ไปให้ได้ตามโชคชะตา

ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด..
ความรู้สึกที่มันพังไปแล้ว ถ้าซ่อมก็ต้องใช้เวลา
แต่ว่ามันจะเข้มแข็งขึ้นได้ในสักวัน

เราไม่สามารถเปลี่ยนโชคชะตาหรือสิ่งที่โลกกำหนดได้
แต่สิ่งที่พึงกระทำได้คือการทำทุกวันให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ก็เพียงพอ

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย getwellsoonxoxo :storylog

Thank you photo by pexels, unsplash