สุดท้ายเราคือผู้ให้..หรือผู้รับ
มีใครบางคนบอกว่า…ในความรักของคนสองคน…สุดท้ายเวลาที่เลิกกัน เราจะรู้ว่าใครคือผู้ให้…และใครคือผู้รับ
ผู้ให้ …คือ …
คนที่หยิบยื่นความเจ็บปวดให้อีกฝ่าย…
จะโดยตั้งใจหรือไม่ก็ตาม …แต่เขาได้ให้มันไปแล้ว…
ผู้รับ …คือ …
คนที่ยอมรับความเจ็บปวดนั้นมา
โดยที่ไม่อยากได้มันเลยแม้แต่น้อย…แต่ก็ต้องรับมัน
ความหมายแบบนี้…ไม่มีใครอยากเป็นผู้รับแน่นอน
และ…บางคน…คงไม่อยากจะเป็นผู้ให้..เหมือนกัน
เพราะกลัวว่าสักวัน…อาจจะเปลี่ยนมาเป็นผู้รับบ้าง
ใครคนนั้นบอกอีกว่า…
บางสิ่ง…ที่เขาหยิบยื่นให้คนรับ…
คนรับ…ก็เต็มใจรับมันเสียด้วย
บางคนรับมันมา…รู้ว่าหนัก…วางมันลง..เพราะกลัวเหนื่อย
บางคนรับมัน..แบกไว้จนหนัก เหนื่อย ถึงวางมันลง
บางคน…รู้ว่าหนัก …กลับยิ่งแบก รับมันเพิ่ม…มันยิ่งหนัก
ก็ยิ่งเหนื่อย…แต่ไม่วางมันลง
มันขึ้นอยู่กับว่าคนรับ.. ตั้งใจจะเก็บ…จะแบกมันไว้กับตัวนานแค่ไหน…
ความทุกข์…ความเสียใจ…ความผิดหวัง…ความเจ็บปวด…
เราจะวางมันลง..ครั้งเดียวทีเดียวเลย..
คงไม่ได้และไม่ง่าย
แต่เมื่อไหร่…
ที่รู้สึกว่าแบกมันไว้..จนหลังไหล่ลู่ล้า อ่อนแรง…ไปหมด
ขอแค่…ค่อยๆ วางมันลงทีละนิด…ทีละนิด…เท่าที่จะวางได้เป็นพอ
สักวัน…
มันจะเบาบาง…ผ่อนคลายความหนักหน่วง นั้นเองตามกาลเวลา
แม้อาจจะไม่มีวันหมด…เลยก็ตาม แต่ยังไง
ก็ดีกว่าที่จะเก็บมันไว้แบบนั้น..
..ตลอดไป..
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย getwellsoonxoxo : flowerlove
Thank you photo by pexels, unsplash
