เขาเจ็บไม่ได้ แต่เขายอมเห็นเราเจ็บปวดได้

ในเมื่อความรักของเราไม่เท่ากัน

บันทึกนี้ไว้…เพื่อเป็นบทเรียนสอนตน
และเพื่อเตือนให้คนที่มีโอกาสได้แวะเข้ามาอ่านได้สติ ว่า..

คิดให้ดี หากคุณจะเข้าไปเป็นคนรักอีกคนของใคร
เพราะคิดว่าตัวเองมีค่าพอสำหรับเขา
เพราะคิดว่าตัวเองน่าจะดีพอสำหรับเขา
เพราะคิดว่าจะได้รับความรักที่ดีพอจากคนอย่างเขา

ได้..ไม่น้อยไปกว่าอีกคนของเขา
หรืออย่างน้อย ๆ เพราะคิดว่า….
คุณจะทนกับความเจ็บปวดนี้ได้ตลอดไป
คิดให้ดี เพราะคุณอาจคิดผิด

คิดให้ดี สำหรับคนที่มีใครอยู่แล้วทั้งคน
หากคุณคิดจะมีใครเพิ่มอีกคน
คุณไม่มีวันจัดการกับปัญหาได้

วิธีที่ดีที่สุดคืออย่าสร้างปัญหาอีกเลย
เพราะยิ่งคุณพยายามจะเป็นคนดีสำหรับคนคนหนึ่งมากแค่ไหน

คุณก็จะกลายเป็นคนเลวสำหรับอีกคนทันที
หากคุณเจอเธอ (อีกคน) ช้าไป..และรักเธอมากพอ
ได้โปรดปล่อยเธอไป..อย่ารั้งเธอไว้ด้วยความหวัง

เผื่อวันหน้าเธออาจจะได้เจอใครที่ดี (กว่า)
และสามารถรัก-ดูแลเธอได้เพียงคนเดียว

สุดท้าย
คนรักที่ใจร้าย…
อาจไม่ใช่คนรักที่ทิ้งเราไปเพื่ออยู่กับใครอีกคนหรอกนะ

แต่เป็นคนรักที่พยายามจะคบคน 2 คนในเวลาเดียวกัน
และพยายามยื้อเวลานั้นไว้ให้นานที่สุดต่างหาก
เขาทำเพื่อตัวเขาเอง

เพราะเขาไม่อาจทนที่จะเสียใครได้
เพราะเขาทิ้งใครไม่ได้
เพราะเขาเจ็บไม่ได้
แต่เขายอมเห็นเราเจ็บปวดได้!

ในความรัก……..ย่อมไม่มีใครอยากเห็นคนที่เรารักเจ็บปวด
แต่หากจะให้เป็นฝ่ายยอมรับความเจ็บปวดนั้นแทนเสียเอง
กลับเป็นเรื่องยากที่จะมีคนยอม!
นี่จึงเป็นที่มาของคำว่า “คนเห็นแก่ตัว”

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ จาก bloggang

Thank you photo by pexels, unsplash