บางครั้งความรักก่อตัวขึ้น แต่ไม่สามารถเปลี่ยนเป็นคนรักได้

ในเรื่องของความรัก มันไม่เข้าใครออกใคร
อาจมีบางครั้งที่ความรักก่อตัวขึ้น
แต่ไม่สามารถเปลี่ยนเป็นคนรักได้

บางที คนเราก็เผลอแสดงความรู้สึก ที่มีโดยไม่รู้ตัว การกระทำ ความรู้สึกบางอย่าง เป็นไปโดยธรรมชาติที่ไม่ทันตั้งตัว ปั่นแต่งอะไร ทั้งๆที่รู้ดีว่าสิ่งที่ทำไปนั้น ไม่ได้มีความหมายต่อความรู้สึกของอีกหนึ่งคนเลยก็ตาม เมื่อใดที่เขารู้สึกหรือทำอะไร เรามักจะเผลอรู้สึกไปกับเขาด้วยเสมอ เมื่อเขาป่วยเราก็อยากเข้าไปดูแล เมื่อเขาตั้งความหวังอะไรสักอย่าง เราก็อยากเข้าไปเป็นกำลังใจให้ประสบผลสำเร็จ เมื่อเขาผิดหวังเราก็อยากเข้าไปปลอบใจ ทั้งๆทีทั้งหมด เขาไม่ได้ขอให้เราเป็นสักอย่าง

เกิดขึ้นได้กับทุกคนแหละ ที่แอบชอบคนใกล้ตัว
ด้วยความสนิทหรืออะไรที่ทำให้ความรู้สึกระหว่างเรากับเขา..เปลี่ยนไป

โดยไม่รู้ตัวทั้งๆที่รู้ว่าระหว่างเราสองคน
จะเป็นอะไรมากกว่านี้ไม่ได้ แต่มันก็คงไม่ทันที่ห้ามใจตัวเองแล้วสินะ
เผลอไปรักเขาแล้วสินะ…

เผลอไปรักคนที่รู้ว่าไม่รัก
จึงต้องหักห้ามใจเอาไว้ก่อน
จึงต้องบอกใจตัวเองให้ตัดรอน
จึงต้องสอนใจตัวเองรักเร็วไป

ยิ่งจะตัดเหมือนยิ่งยุให้คิดต่อ
ใจมันก่อกวนเราจนลุ่มหลงใหล
ใจร้อนรุ่มพร่ำเพ้ออยู่ร่ำไป
ใจทำให้เมารักอยู่ทุกคืนวัน

ฝันลำเอียงคิดมากเกินความจริง
ละเมอสิ่งในความฝันเราสร้างสรรค์
ตื่นมาแล้วสิ่งที่คิดไม่มีวัน
เป็นเพียงฝันคิดไปเองเสมอมา

บอกตัวเองรีบตัดใจทิ้งเสีย
ตนนั้นเพลียเหนื่อยใจมากหนักหนา
เดี๋ยวก็สุขเดี๋ยวก็ทุกข์หนักอุรา
เหมือนคนบ้าเดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวเศร้าใจ

ถ้าตัดง่ายเหมือนกระดาษคงดีหนอ
คงเพียงรอกาลเวลาให้ผ่านไหล
กาลจะช่วยให้ลืมรักเธอทิ้งไป
เก็บรักไว้ถึงเวลาต้องร่ำลา

เหลือเพียงความทรงจำในใจอยู่
เหลือเพียงรู้เคยมีรักที่โหยหา
เหลือเพียงใจที่ปวดร้าวเศร้าโศกา
เหลือเพียงว่าเจ็บผ่านมาไม่เคยจำ

แม้จะเจ็บลงด้วยความเจ็บปวด
แต่ก็เป็นช่วงเวลาดีๆที่ทำให้รู้ว่า “ความรัก” ในหัวใจ ยังคงมีอยู่

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย micheal_yuan, LuKNam

Thank you photo by pexels, unsplash