รักแบบไหน เจ็บปวดใจน้อยที่สุด

ความรักเป็นสิ่งมหัศจรรย์อย่างหนึ่งในชีวิตของคนเรา เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ไม่ต้องจัดตั้ง ไม่มีการกำหนด มันจะเกิดมันก็เกิด เกิดกับใครก็ไม่รู้ บางทีอยู่ๆ ก็รักขึ้นมาเฉยๆได้ ไม่ต้องมีเหตุผลอะไรมารองรับทั้งนั้น

บางคนตั้งภาพเอาไว้ในใจว่าอยากได้คนรักแบบนี้ หน้าตาประมาณนี้ นิสัยอย่างนี้ แต่เอาเข้าจริงๆ สิ่งที่ได้มา สิ่งที่มาให้รัก เป็นทางตรงกันข้ามก็มีและแปลกที่เราก็รักเสียด้วย

บางคนถึงชอบมีความรัก เพราะรักมันทำให้เบิกบาน รักทำให้มีความสุข เราจะทำอะไรหลายๆ อย่างได้อย่างไม่น่าเชื่อ กล้า ห้าวหาญเกินปกติก็ยังทำได้ ไม่เคยอยากตื่นเช้า ก็ตื่นได้ ต่อให้ต้องเดินทางไปไกลแค่ไหน แต่ถ้าได้เจอกัน ระยะทางก็เป็นเรื่องเล็กน้อยไปเลย ในความรักมันมีพลังแบบนี้แหละที่ซ่อนอยู่ เป็นพลังบวกที่มากกว่าตัวช่วยใดๆ แต่ทุกอย่างมันก็ไม่ได้มีแค่ด้านเดียวหรือมุมเดียวให้มอง

เพราะคำว่ารัก บางทีถ้ามันไปเกิดหรือตกอยู่ในสภาวะการณ์อีกแบบ มันก็กลายเป็นอีกด้านที่ไม่ดีเอาซะเลย จากทุ่งหญ้ากว้างๆ ที่เต็มไปด้วยความสุข เราก็อาจเหมือนเดินอยู่บนปากเหว ที่พร้อมจะตกไปได้ทุกเมื่อ เราจะอ่อนแออย่างไม่น่าเชื่อ จะทุกข์ เศร้า ร้องไห้บ่อยเกินความจำเป็น

ความรักแบบนั้น มันก็ยังเป็นความรัก เพียงแต่เป็นรักที่เชื่อว่าไม่มีใครอยากให้เกิดกับตัวเอง ทุกคนอยากมีรักที่สมหวังด้วยกันทั้งนั้น แต่ถ้ามันเกิดแล้ว ก็คงทำอะไรไม่ได้ นอกจากทำใจ และหาทางออกจากเรื่องนี้ให้เร็วที่สุดถ้าไม่อยากเจ็บนาน ในขณะที่บางคนก็ยังอยากที่จะอยู่ในสภาวะนั้นต่อไป ถึงแม้ต้องเจ็บต้องทุกข์ แต่นั่นก็คงเป็นสิ่งที่เลือกแล้ว

รักที่มาพร้อมความเจ็บปวดที่ว่า มันก็มีอยู่หลายแบบ

♥ รักไม่ชัดเจน

ไม่ว่าจะเป็นสถานะหรือการกระทำ ที่เขาปฏิบัติต่อเรา มันจะคลุมเครือไม่แน่ชัด จะเดินหน้าต่อก็ไม่แน่ใจ จะให้หยุดก็ไม่กล้า อยู่กับความไม่มั่นคงและกลัวจะสูญเสีย แต่ต่อให้ไม่ชัดเจนแค่ไหน เราก็ยังมีภาพเขาอยู่เสมอและก็หวังลึกๆ ว่าสักวันมันจะค่อยๆ ชัดขึ้น ถึงแม้จะเป็นไปได้ยากหรืออาจจะเป็นไปไม่ได้เลยก็ตาม

♥ รักคนที่ไม่ควรจะรัก

ไม่ว่าจะเป็นเขามีคนอื่นแล้ว หรือเขาเกินเอื้อมสำหรับเรา ก็ล้วนแต่เจ็บปวดใจทั้งนั้น จะไม่อยากรักก็ไม่ได้ หักห้ามใจแล้วก็ยาก เป็นความรักที่รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีทางเป็นจริง ยิ่งเจอก็ยิ่งเจ็บ ยิ่งเห็นก็ยิ่งปวดใจ

♥ รักที่เป็นไปไม่ได้

อาจด้วยข้อห้ามหรือความไม่เหมาะสม ก็เป็นเหตุทำให้มันไม่อาจเกิดขึ้นได้จริงในชีวิต แต่รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีทางเลย เราก็ยังจะรักต่อไปแบบนั้นอยู่ดี เพื่ออะไร บางทีเราก็ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกัน

♥ รักบนความไม่รัก

รักเขาแต่เขาไม่รัก เหตุผลสุดคลาสสิคที่เกิดกับใครก็ได้ทั้งนั้น แต่ทำไมต้องมาเกิดกับเรา บางครั้งมีเหตุผลมากมายที่เขาจะบอกว่าทำไมถึงไม่รัก เช่น เป็นเพื่อนกันดีกว่า อยากให้รักแบบพี่น้อง หรือเราไม่ใช่สำหรับเขา แต่ต่อให้อีกร้อยพันเหตุผล มันก็คงไม่เจ็บเท่ากับคำว่า ก็คนมัน “ไม่รัก” จะให้ทำไง

♥ รักไม่มีตัวตน

อีกหนึ่งความรักที่น่าเศร้า คือเหมือนไม่มีเราอยู่บนโลกใบนี้ ดูไร้ค่า ไม่มีความหมาย สิ่งที่ทุ่มเทหรือทำลงไป มันดูว่างเปล่า เขาจะซึ้งกับสิ่งที่ทำไหม ก็ไม่ เขาจะรู้สึกบ้างไหม ก็เปล่า เหมือนเรายืนอยู่ตรงหน้าแต่เขากลับมองไม่เห็นเลย

จริงๆ คงมีอีกหลายรูปแบบของคำว่ารักที่มาพร้อมความเสียใจ ถ้าไม่ต้องเจอก็โชคดีไป แต่ถ้าวันหนึ่งต้องเจอ ไม่ว่าจะแบบไหนก็คงเจ็บ ต่อให้พยายามทำใจแล้วก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอยู่ดี เมื่อถึงวันนั้นลองรักอีกคนดูไหม ลองรักดู เพื่อมาชดเชยหรือลบล้างความเศร้าเหล่านั้น

คนนั้นคือใคร ..ก็ตัวเราเอง

การหันมารักตัวเอง จะทำให้ทุกอย่างบรรเทาเบาบางลงไปได้ ลองทบทวนดูว่า การเอาตัวเข้าไปอยู่ในวังวนตรงนั้น เราสูญเสียอะไรไปบ้าง มันทำให้ชีวิตหรือหัวใจของเราเป็นอย่างไร เราสุขหรือทุกข์มากกว่ากัน ถ้าต้องร้องไห้ทุกวัน มันจะดีได้อย่างไร คนอื่นไม่รักเราก็เศร้าแล้ว แต่ถ้าตัวเองยังไม่รักตัวเอง น่าเศร้ากว่าหลายเท่าเลย

จริงๆ ความรักมันยังสวยงามเสมอ เรายังรักได้ ต่อไห้ไม่ต้องสมหวังก็ตาม แค่รักให้เข้าใจว่าเพราะอะไรมันถึงเป็นไปไม่ได้ ยอมรับความจริง และเดินไปในทางที่ถูกที่ควร และที่สำคัญก็คือรักตัวเองควบคู่ไปด้วย รักเขาเท่าไหนอย่าลืมรักตัวเองให้มากกว่านั้น

เพราะต่อจากนี้ไม่ว่าจะไปเจอรักแบบไหน ถ้าเรารักตัวเองมากพอแล้ว เราจะไม่มีวันต้องเจ็บปวดเพราะคำว่า “รัก” อีกเลย

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย จันทร์กรกฎ
Thank you photo by pexels, unsplash