ใครจะเติมชีวิตเราให้เต็มได้
ประโยคที่หนุ่มสาว เวลารักกันมักจะพูดกันบ่อยๆ ก็คือ “เรามาเติมเต็มส่วนที่ขาดของชีวิตให้กันเถิดนะ” ฟังแล้วรู้สึกวาบหวิวในอารมณ์ อยากฝากเนื้อฝากตัว ฝากชีวิตกัน
บทเพลงบางเพลงที่กำลังฮิต ฟังแล้วกระทบอารมณ์ดี ก็มีใจความทำนองว่า เมื่อมาพบคนที่ถูกใจก็คิดว่า เขาคือส่วนที่ขาดของชีวิต ถ้าได้เขามา ชีวิตนี้คงเต็มเปี่ยมและสมบูรณ์
จากประสบการณ์ที่ได้ช่วยเหลือผู้ทุกข์ จากความรู้สึกว่า “ขาดคนที่จะมาเติมชีวิตให้เต็ม” ซึ่งเกิดได้กับทุกเพศ พอจะมีข้อสังเกตและข้อแนะนำดังนี้
1. การจะหาใครสักคน มาเติมเต็มชีวิตของใครอีกคนให้เต็มนั้น หาไม่ได้หรอก อาจจะมีได้ในช่วงแรกๆ ของความรัก ที่มีสารเคมีของความพิศวาสซาบซ่า (ฟีโรโมน และ ออกซิโทซิน) กำลังหลั่ง จากนั้นก็จะแลดูว่าเขาไม่ใช่คนที่มาเติมให้เต็มแล้ว เพราะเราเริ่มใช้เหตุผลและความเป็นจริงได้มากขึ้น จึงพบความแตกต่างและข้อบกพร่องได้มาก
2. การจากกันในขณะฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งยังไม่พร้อม ทำให้รู้สึกว่าชีวิตมีสิ่งที่ขาดหายไปพระเอก นางเอกในวรรณคดีที่ตiยจากกันดองรักกัน มักจะโหยหาจนทำให้คนอ่านคล้อยตาม
3. ให้เปลี่ยนมุมมองและมุมคิดเสียใหม่เถิด เราสามารถมีความสุขได้ด้วยตัวเองแท้ๆ มากกว่าที่จะหวังพึ่งใครสักคน ที่จะมาเติมชีวิตให้เต็ม
4. อย่ามองหาสิ่งที่ขาดในชีวิต แต่จงมองส่วนที่คุณมีอยู่ แล้วเราจะไม่คิดถึงสิ่งที่ขาด
5. อย่าเปรียบเทียบชีวิตกับคนอื่น เพราะคนส่วนมากมักจะเปรียบเทียบเฉพาะส่วนที่เราขาด กับส่วนที่คนอื่นมี
6. ลดทิฐิ ความอยากเอาชนะคนอื่น เพราะเมื่อเปรียบเทียบแล้วพบว่าคนอื่นมีบางอย่างที่ตัวเองไม่มี ก็จะอิจฉาริษยาเขา
7. จงยอมรับให้ได้ว่า ทุกชีวิตมีความแตกต่างกัน ถ้าดื้อดึงคิดว่าจะต้องเหมือนกันหรือเท่ากันทุกอย่าง แสดงว่าเริ่มคิดไม่ถูกต้องแล้ว
8. ให้หัดวิเคราะห์ว่า “ความอยากได้” ของเรานั้น อาจไม่จำเป็นอะไรเลย แม้แต่ความอยากได้ “รักแท้” หรือ “คนดีๆ ที่มีใจให้สักคน” เพราะทุกอย่างเป็นอนัตตาทั้งนั้น
9. ฝึกความอดทน อดกลั้น เชื่อในหลักกฎแห่งกรรม และทำความดีตลอดไป โดยเชื่อว่า ในอนาคตชีวิตของเราจะดีขึ้น
10. อยากทำอะไรก็ให้รีบทำเสีย ถ้าสิ่งนั้นไม่ผิดกฎหมายและศีลธรรม ท่านพุทธทาสเคยกล่าวว่า ให้คิดว่าทุกวันเป็นวันสุดท้ายของชีวิต จะได้ไม่ประมาท ไม่ผัดวันประกันพรุ่ง
อย่ามัวรอ…คนที่จะมาเติมเต็มชีวิตให้เราเลย
จงอยู่กับตัวเอง…อยู่กับวันนี้…อยู่กับความเป็นจริง
และฝึกการคิดให้เป็น แสวงหาความมีค่าของชีวิต จากสิ่งที่มีอยู่จริงจะดีกว่า ฝึกการมองทุกอย่างให้เป็นความปกติธรรมดา ไม่ใช่ความแปลก ความขาด หรือความทุกข์
แล้วเราจะพบความมีในสิ่งที่ไม่มี พบความเต็มในสิ่งที่ขาดได้เอง
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย ศ.ดร.นพ.วิทยา นาควัชระ
Thank you photo by pexels, unsplash
