มีความรักสารพัดแบบบนโลกใบนี้ แต่จะไม่มีความรักแบบเดิมเกิดขึ้นซ้ำสอง

หากคุณมีแก้วอยู่ในมือหนึ่งใบ..
แล้ววันดีคืนดี คุณทำมันหล่นแตกไป
อาจจะด้วยความตั้งใจ หรือไม่ได้ตั้งใจก็ตาม

ครั้งแรก..มันอาจจะยังพอประสานรอยร้าวได้
แต่ถามว่ามันจะเหมือนเดิมเลยมั้ย?
คงเป็นไปไม่ได้แน่นอน

พอมันแตกไปแล้ว..บางคนอาจจะทิ้งไป
ไม่รู้สึกเสียดายมันอีก
แต่บางคน..อาจเพราะยังรักและผูกพันกับแก้วใบนั้นมาก
จึงไม่ยอมทิ้ง..แล้วนำกลับมาใช้ใหม่

ความรู้สึก มันอาจจะไม่เหมือนกับครั้งแรกที่เราเคยใช้
เพราะยังไงมันก็แตกไปแล้ว แต่บ่อยครั้ง เราก็มักจะหลอกตัวเองอยู่เสมอว่า
“แต่มันก็ยังสวยอยู่นะ มันยังใช้ได้อยู่”

จนอยู่มาวันหนึ่ง..มีคนเดินผ่านมาเห็นแล้วทักว่า
“นี่เธอ แก้วมันแตกไปแล้ว ทำไมไม่ทิ้งล่ะ
จะเอากลับมาใช้อีกทำไม?”
ตอนนั้นเอง เราถึงดึงสติกลับมาได้ แล้วทบทวนใหม่อีกครั้ง

และถ้าแก้วใบเดิม แตกซ้ำๆ
ก็คงยากที่จะประสาน เพราะยิ่งแตกบ่อยเท่าไหร่
ก็ยิ่งละเอียดมากขึ้นเท่านั้น..

แต่ถ้าแตกแล้ว.. เราเอามาประสานใหม่
แล้วตั้งใจว่า จะรักษาแก้วใบนี้ไว้
ไม่ให้มันแตกอีก..รอยร้าวมันก็คงจะไม่เพิ่มขึ้น
นานวันเข้า เวลาอาจจะทำให้ความรู้สึกเก่าๆ ค่อยๆเลือนไป

ถึงแม้มันอาจจะเหมือนเดิมได้ไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์
แต่อย่างน้อย..เราก็ได้ทำหน้าที่เจ้าของแก้วใบนี้ดีที่สุดแล้ว..

แต่แก้วที่มีรอยร้าว สักวันมันก็ต้องแตก..

ความรักก็เช่นกัน

ถ้าความรักของคนสองคน มีรอยร้าวเหมือนกับแก้ว
ต่อให้ประสานดีแค่ไหน ก็ไม่อาจกลับมาเหมือนเดิมได้อีก

แต่เราสามารถเรียนรู้จากความผิดพลาดครั้งก่อนได้
เพื่อไม่ให้เกิดรอยร้าว เพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ
เพราะถ้าเรายังปล่อยให้ความผิดพลาดเกิดซำ้แล้วซ้ำเล่า..
ความรักก็คงจะต้องพังลงไป ไม่ต่างจากแก้วใบหนึ่ง

เหมือนดังคำคมของ เอฟ. สกอตต์ ฟิตเจอรัลด์ (F. Scott Fitzgerald) นักเขียนชาวอเมริกัน ว่าไว้

“มีความรักสารพัดแบบบนโลกใบนี้ แต่จะไม่มีความรักแบบเดิมเกิดขึ้นซ้ำสอง”
There are all kinds of love in this world but never the same love twice.

เพราะทุกการกลับไป ย่อมไม่เหมือนเดิมเสมอ..

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย storylog
Thank you photo by pexels, unsplash