หากแต่การจากลาของใครบางคน…ทำให้คุณอ่อนแอนั้น
โปรดเข้าใจไหมเสียว่า… คุณอ่อนแอตั้งแต่มีเขาเคียงข้างกายแล้ว
แค่วันนี้คุณไม่มีใครให้พักพิง…เหมือนเช่นวันที่เขาเข้ามาในเมื่อเขาทิ้งคุณไปแล้ว…
ไม่แปลกหากน้ำตาจะไหลริน แต่อยากให้คุณได้คิดสักนิด
ในเมื่อเขาคิดจะทิ้งคุณไปแล้ว…
ในเมื่อเขาคิดจะทิ้งคุณไปแล้ว…
คุณจะมานั่งร้องไห้ เสียใจให้กับเขา
และความรักอันแหลกสลายทำไม?
นอกจากน้ำตาที่มันจะกัดเซาะ บาดแผลในใจของคุณให้ลุกลามแล้ว
มันยังเป็นน้ำกรด ราดรดลงไปในใจคนรอบข้างที่รักคุณอีกด้วย
ไม่ใช่เพียงคุณคนเดียวที่เสียใจและเจ็บปวด
ยังมีอีกคนที่เจ็บปวดไปพร้อมกับคุณ
ลืมตาขึ้นสิ …
คุณจะมองเห็นคนที่รักคุณ ที่ยืนเฝ้ามองคุณอยู่ห่างๆอย่างห่วงใย
นอกห้องออกไป นอกห้องที่คุณขังตัวเองไว้เนิ่นนาน
เขาพร้อมจะซับน้ำตาคุณทันที ที่คุณเอ่ยปาก
คนที่ยอมรับการตัดสินใจของคุณอย่างเจ็บปวด
คนที่ใช้สองมือรองรับน้ำตาอย่างอาทร
และพร้อมใช้ไหล่กว้างซับผ่าน…ให้ไหลลึกลงไปสู่หัวใจ
แต่ “คนที่ทำร้ายคุณ” กำลังปล่อยมือช้า ๆ
และพร้อมก้าวออกห่างคุณทุกเมื่อ…
คนที่กำลังก้าวข้ามน้ำตาคุณไป อย่างรังเกียจ
คนที่เห็นน้ำตาคุณ เป็นเพียงหยาดน้ำ
คนที่ไม่รับรู้เสียงสะอื้นที่คุณร้ำไห้
แล้วทำไม?…คุณจะต้องเจ็บปวดและเสียใจเพื่อเขา
ในขณะที่ยังมีคนที่รักคุณ…จับมือคุณอย่างอ่อนโยน
เข้าใจและเจ็บปวดอยู่ข้างๆคุณ
แล้วทำไมคุณ…ไม่มองเขา
เมื่อเป็นแบบนี้คุณคงต้องเลือกแล้ว
ระหว่าง หัวใจที่ยังมีอยู่ กับ หัวใจที่ไม่มีคุณ
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ จาก flowerlove
Thank you photo by pexels, unsplash 😀
