การอยู่เงียบๆ กับหัวใจตัวเอง ก็มีความสุขดีนะ

ปัญหาชีวิตคู่นั้นมีมากมาย เป็นไปได้ไหมว่า เราจะครองกายครองใจของเราให้อยู่ตัวคนเดียว รักตนเองได้ก็จะสบายใจที่สุด แต่ครั้นจะชวนให้มาบวชกันหมดก็จะรับกันไม่ได้ เอาเป็นว่าถ้าจะอยู่ครองเรือนก็ขอให้รักเดียวใจเดียว  และซื้อสัตว์ต่อคู่ชีวิตของเราเป็นดีที่สุดแต่ถ้าใครคิดแล้วว่า การมีคู่ครองนั้นท่าทางจะยากคิดแล้วว่าเสี่ยงเกินไป ผ่านไปกี่รายๆ ก็มีปัญหา เราได้เห็นตัวอย่างมามากตั้งแต่รุ่นพ่อรุ่นแม่แล้ว ไม่เอาดีกว่าถ้าไม่อยากปวดหัวก็เลือกอยู่เป็นโสดดีกว่า

เมื่อเรารับผิดชอบตนเองได้ เมื่อไม่มีภาระครอบครัวก็มีเวลามากขึ้น เราก็ใช้เวลาเข้าวัดปฏิบัติธรรม ไม่ต้องกลัวใครเขาจะนินทา เพราะปัจจุบันการอยู่ครองตนเป็นโสดนั้น ถือว่าเป็นเรื่องปกติไปแล้ว การอยู่เป็นโสดก็สบายใจดี ชีวิตมีอิสระเสรี ไม่ต้องห่วงว่าแก่เฒ่าไปจะไม่มีใครดูแล เพราะถึงคนที่มีลูกแล้ว จริงๆพอถึงคราวแก่เฒ่าลูกหลานก็ไม่ได้มาดูแลอะไรมาก บางทีลูกไปมีครอบครัวแล้วยังเอาหลานกลับมาให้พ่อแม่เลี้ยงดูอีก 

เพราะฉะนั้น ถ้าเราวางแผนชีวิตไว้ดี เราจะสามารถรับผิดชอบชีวิตตนเองได้  สรุปว่า “ศีล” คือตัวกำหนดการกระทำของเราเพราะศีลเป็นหลักเบื้องต้น และเป็นบ่อเกิดแห่งคุณงามควงามดีทั้งหลาย รวมไปถึงเป็นประธานแห่งธรรมทั้งปวง  ในเรื่องของการคบหาดูใจ กันก่อนแต่งงานนั้น ศีลข้อที่สำคัญที่สุด คือศีลข้อ 3 และสิ่งที่สำคัญที่สุดที่จะทำให้เราไม่ทำผิดศีลข้อ 3 คือ “ยับยั้งชั่งใจ” ซึ่งไม่ยากเลย เพียงเราหมั่นฝึกอบรมตนเองจนกลายเป็นความเคยชิน เกิดเป็นการกระทำที่เป็นปกตินิสัยได้ในที่สุด

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย พระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ

Thank you photo by pexels, unsplash