จงมีชีวิตอยู่อย่างคนที่หัวเราะและยิ้มได้กับทุกวันของชีวิต

การไม่ได้เป็นที่ “หนึ่ง” ในใจคนที่เรารักนั้น
ไม่ได้เป็นเรื่องที่น่าเศร้าเสมอไป

การเป็นที่สอง ในใจเขานั้น ย่อมดีกว่าการเป็นที่สาม ที่สี่
หรือถึงแม้ว่า . . . เราจะเป็นที่สุดท้าย
แต่มันก็ยังดีกว่า การที่เราไม่ได้อยู่ในใจเขาคนนั้นเลยไม่ใช่หรือ

จงยิ้มให้ความรัก และ รักต่อไปเถอะ
แม้ว่า . . . รักนั้นอาจไม่ใช่ที่หนึ่ง
จนกว่าที่เรา จะบอกกับตัวเองว่า . . .

“เราทนอีกต่อไป ไม่ได้แล้ว
เราเหนื่อยกับรัก ที่เป็นเช่นนี้เหลือเกิน”

การรักใครสักคนนั้น . . .
ง่ายกว่าการตัดใจ จากใครสักคนนัก

การสบตา จากใครสักคนนั้น . . .
ย่อมมีความสุข กว่าการหลบตาใครสักคน เป็นแน่แท้
จะมีสักกี่คน ที่สามารถทำให้เรายิ้มได้ . . .
อย่างสุดหัวใจ และเศร้าได้อย่างสุดหัวใจ

อย่า . . . โทษเขา ที่ไม่ได้รักเรา

อย่า . . . โทษพรหมลิขิตที่ทำให้เราเจอกัน แต่ไม่ได้ทำให้เรารักกัน

อย่า . . . โทษหัวใจตัวเองที่ไปรักเขา

อย่า . . . โทษกาลเวลาที่ทำให้เราเจอกันช้าไป

จงมีความสุข และยิ้มให้กับสิ่งต่าง ๆ เถอะ

ยิ้มให้กับคนที่เขาไม่รักเรา . . .
เพราะอย่างน้อยเขาก็คือ คนที่ได้รับความรักจากเรา

ยิ้มให้กับพรหมลิขิต ที่ทำให้เราเจอกันถึงแม้เราจะไม่ได้รักกัน . . .
เพราะอย่างน้อยพรมลิขิต ก็ยังได้ทำให้เราได้รู้จักกัน

ยิ้มให้กับหัวใจตัวเอง ที่ไปรักเขา . . .
เพราะอย่างน้อยหัวใจของเรา ก็ยังได้เรียนรู้กับความรัก

ยิ้มให้กับกาลเวลา ที่ทำให้เราเจอกันช้าไป . . .
เพราะอย่างน้อย ก็ยังทำให้เราได้เจอกัน

เราควรดีใจไม่ใช่หรือ ที่อย่างน้อยเรายังยิ้มให้กับคนที่เรารักได้

จง “บอกรัก” กับคนที่คุณรัก
ด้วยความพยายามที่เหมาะสม
และด้วยความเป็นตัวของคุณเอง

“ความรัก” คือความห่วงใย เอาใจใส่
อาจเป็นความลุ่มหลงนิดๆ ที่ต้องการการตอบรับกลับคืน

สิ่งน่าเศร้าอย่างหนึ่งของชีวิต
คือการค้นพบคนที่มีความหมายกับชีวิตคุณมาก
แต่ไม่ได้ถูกกำหนดมาเพื่ออยู่คู่กันกับคุณ

จงยินดีในความกล้าหาญสำหรับการยอมรับความจริงในข้อนี้
และมันก็ไม่ใช่การหลอกตัวเอง
ถ้าคุณยังจะรักคนที่มีเจ้าของแล้ว
หากว่าเขาคนนั้นเป็นคนดีจริงๆ สำหรับคุณ

เป็นความจริงที่เราไม่เคยรู้เลยว่า
เรามีอะไรอยู่จนกระทั่งสูญเสียมันไป
และก็จริงอีกเช่นกันที่เราไม่รู้ว่าเราพลาดอะไรไปบ้าง
จนกระทั่งผลของสิ่งนั้นมาถึง

จง “อย่าลืม” ให้อภัยตัวคุณเอง
สำหรับทุกความผิดพลาดในชีวิต

และจงยอมรับผลของมันด้วยหัวใจของคุณ
ความผิดพลาดอภัยได้เสมอ สำหรับผู้ที่มองเห็นมัน
แต่ไม่ใช่สำหรับทุกคน

อย่ามอบ (ชีวิต) ความรักทั้งหมดให้กับใครสักคน
แม้ว่าเขาจะรักคุณมากก็ตาม
จงเหลือความรักส่วนหนึ่งไว้กับตัวคุณเอง
เพื่อให้มันเติบโตและงอกงามเพิ่มขึ้นทุกวันๆ ในหัวใจของคุณ

อย่ามองคนจาก “คำพูด” เพราะนั่นอาจเป็นการแสดงที่หลอกลวง
แต่จงมองคนที่เปลือกของหัวใจ
เพราะภาพลักษณ์ภายนอกมันไม่จีรังยั่งยืน

จุดเริ่มต้นของคำว่า “รัก” อยู่ที่การให้อิสระกับตัวคุณเอง
ในการสะท้อนภาพจริงของตัวคุณให้ปรากฎแก่คนที่คุณรัก
แต่ก็อย่าให้ภาพของเขาเปลี่ยนแปลงความเป็นตัวคุณได้

คุณร้องไห้ยามคุณเกิด..
ดังนั้น จงมีชีวิตอยู่อย่างคนที่หัวเราะและยิ้มได้กับทุกวันของชีวิต

สำหรับการเลือกเกิดไม่ได้
จงทำมันให้มีความสุขและมีค่าที่สุด
สำหรับตัวของคุณเองมิใช่เพียงเพื่อผู้อื่นเท่านั้น
แต่เพื่อชีวิตที่มีความสุขของคุณเอง

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ จาก oknation

Thank you photo by pexels, unsplash