เขาคือ เนื้อคู่ หรือเจ้ากรรมนายเวร

เมื่อความรักหวานชื่น คู่ครองทั้งหลายย่อมต้องอยากเกิดมาเป็นเนื้อคู่กันอีก ซึ่งผลกรรมก็ได้จัดสรรการเกิดมาเป็นคู่ครองกันอีกตามที่ได้กล่าวมาแล้ว แต่นอกจากการรอให้กรรมเป็นตัวจัดสรรแล้ว เรายังสามารถเลือกที่จะได้พบและอยู่เป็นคู่ครองกับเนื้อคู่ของเราได้ในอนาคต ด้วยแรงปรารถนา และโดยการอธิษฐานขอให้พบเนื้อคู่แท้

จิตเรารู้ดีแล้วว่าที่เป็นแรงส่งของแรงปรารถนาหรือแรงอธิษฐานนั้น ต้องเป็นจิตที่แรงกล้า แข็งแกร่ง ต้องมาจากบุญบารมี ที่เกิดขึ้นได้จากการทาน ศีล ภาวนาเท่านั้น จึงจะสามารถทะลุทะลวงวิบากกรรมบางอย่างให้บรรเทาพอที่หลุดลอดไปหากรรมดีได้

การจะทำให้จิตกล้าแข็งได้ ต้องมีการฝึกปฎิบัติ เหมือนกับเรายกดัมเบลล์เพื่อให้กล้ามขึ้นนั่นแหละ จิตก็เหมือนกันต้องมีการฝึกซึ่งมาจากการทำสมาธิที่ถูกต้องด้วย

ถ้าสมมติว่าจิตนั้นไม่มีแรง จิตมันจะไปไหน หรือช่วยอะไรได้ เหมือนคนที่ตกรถประจำทางอยู่ที่ป้ายรถเมล์ เพราะไม่มีค่าโดยสารจะเดินทางไปต่อ ถ้าเรามีเงินพอหรือจิตเราถึงเราก็ไปได้แน่นอน หรือในบางครั้งเราอาจจะต้องไปขอความช่วยเหลือของคนอื่น หรือที่เรียกว่า พึ่งบุญบารมีคนอื่นเขา ก็จะไปถึงได้

ในเรื่องพึ่งบุญและเชื่อมบุญ ถ้าตัวเรานั้นมีบุญบารมีไม่พอที่จะกระทำเรื่องต่างๆ นั้น ควรจะไปพึ่งบุญคนอื่น ที่เป็นคนที่มีบุญร่วมกันกับเรา ถ้ามีบุญเก่าน้อย ก็สร้างบุญใหม่มาเชื่อมบุญระหว่างท่านผู้มีบุญบารมีมากกว่าเรากับตัวเราเสียก่อน ให้เป็นบุญที่ใหญ่ขึ้นและขอให้ท่านช่วยเมตตาสงเคราะห์เรื่องราวต่างๆ ให้

ในเรื่องของเนื้อคู่ จึงมีการช่วยจับคู่ให้ ทั้งเป็นแม่สื่อแม่ชัก หรือผู้ใหญ่ช่วยเหลือเปิดทางให้เจอกัน หรือถึงขั้นไปสู่ขอต่อพ่อแม่ให้ด้วย พ่อแม่ผู้หญิงเขาเกรงใจในบุญบารมีของท่านผู้ใหญ่ของเรา เขาก็ยกให้ แม้จะไม่ชอบเราเสียเท่าไร

เมื่อเป็นคู่ครองแล้วทำไมถึงต้องเลิกกัน

เรื่องนี้นั้นเกิดจากหลายสาเหตุเช่นกัน เพราะคนที่เราคิดไปเองว่าใช่เนื้อคู่ของเรานั้น มันอาจจะไม่ใช่เนื้อคู่แท้ก็ได้ อาจจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรเขากลับชาติมาเกิด มาพบและรักอยู่กับเราก็เพราะกรรมลิขิต แต่เมื่อฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดชดใช้เป็นที่พอใจแล้ว ก็จะแยกย้ายกันไป เป็นประเภทคู่เวรคู่กรรมกัน อย่างเช่น เขามาเพื่อจะทำให้เรารักและก็จากไป ก็เพราะในชาติก่อนเราเองนั่นแหละที่เป็นฝ่ายทิ้งเขาไป

หรือเราเคยไปพรากเขาจากในสิ่งที่เขารักมา ดังนั้นในชาตินี้เขาก็มีสิทธิ์โดยชอบธรรมที่จะพรากเราออกมาจากสิ่งที่เรารัก หรือบุคคลที่เรารักได้เช่นกัน มันมีหลายสาเหตุมากมาย รวมถึงไปได้คนที่มีปัญญา มีศีลไม่เสมอกันด้วย

เห็นหนุ่มสาวจำนวนมากต้องเลิกกันเพราะศีลไม่เสมอกัน มันมีช่องว่างห่างกันมากๆ เพราะฝ่ายหญิงเป็นคนติดออกจะเรียบร้อย ฝ่ายชายนั้นไปติดในเรื่องของเที่ยวเตร่ และการกินเหล้าเมายา บางคู่ก็อาจจะพยายามฝืนใจ หลอกตัวเองว่ายังพอรับได้ ประเภทตามรสนิยมคนอื่นที่ชอบพูดว่า ชอบผู้ชายเลวๆ ทั้งเรื่องเจ้าชู้ ติดการพนัน เรื่องกินเหล้า บ้างานจนลืมตัว แต่ในจิตวิญญาณลึกๆ นั้น มันรับไม่ได้เลย

เมื่อมีเหตุปัจจัยอะไรอื่นขึ้นมานิดเดียว มันเหมือนฟางเส้นสุดท้าย เรื่องที่เก็บแอบไว้มันระเบิดจนต้องแยกทางกันไป และคนทั้งคู่ไม่ได้ทำบุญใหม่ร่วมกันเลย ไม่เคยชวนกันไปทำกรรมดีเลย มันจึงไม่มีสายใยหรือแรงดึงดูดที่จะทำให้มารักกัน มาร่วมในกรรมกันอีกได้ ก็ต้องแยกย้ายกันไปเมื่อหมดวาระของกรรม

ทางที่ดีที่สุด ถ้าเรามีความปรารถนาจะอยู่ร่วมกับเขาอีก ก็พยายามทำกรรมดีให้มากเข้าไว้ ยิ่งทำร่วมกันมากขึ้นเท่าไร ก็จะมีสิทธิ์ที่จะเจอกันมากขึ้น และแรงแห่งการอธิษฐานอาจจะช่วยได้ ถ้ายังมีบุญร่วมกันพอ

คิดว่าคงเคยได้ยินคำว่า ตักบาตรร่วมขัน นั้นแหละคือ การร่วมทำบุญอย่างหนึ่ง มีอีกหลายช่องทางในการทำบุญร่วมกัน ทั้งงานที่เป็นประโยชน์ต่อคนอื่น งานเผยแพร่หนังสือธรรมทาน งานบุญใหญ่ๆ ที่วัดวาอารามชอบจัดกัน

และที่สำคัญต้องรู้จักที่จะดูแลเกื้อกูลกันอย่างจริงใจ เอาใจใส่ซึ่งกันและกัน อย่าเอาแต่ใจตัวเองมากเกินไป แฟนนะไม่ใช่ทาส ที่ต้องทำตามคำสั่งเราทุกอย่าง มีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งบอกเคล็ดลับการถนอมความรักที่คงทนกว่า 60 ปีให้ฟังว่า ง่ายนิดดียวแต่มันอาจจะยากสำหรับใครบางคน แต่รับรองว่าใครเอาไปใช้ได้ผลดีแน่นอน เคล็ดลับก็คือ

อะไรที่เขาไม่ชอบเราก็ไม่ทำ เราทำแต่เรื่องที่เขาชอบก็พอ และท่านฝากมาบอกว่าใครเอาไปใช้ รับรองว่าได้ผลล้านเปอร์เซ็นต์

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย ธ.ธรรมรักษ์

Thank you photo by pexels, unsplash