เมื่อเจอรักแท้แล้ว ก็ต้องดูแลให้ได้
รัก…คำสั้นๆที่ทุกคนต้องเคยมีในความรู้สึก
ไม่ว่าจะหวาน หรือขม
ทุกคนล้วนต้องเคยเจอกับมัน
แต่….
มันจะเรียกว่าความรักได้ยังไง?
ถ้าคุณยังรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว
มันจะเรียกมีค่าได้ยังไง?
ถ้าคุณยังทำเป็นทิ้งขว้าง ไม่สนใจ
มันจะเรียกว่าทะนุถนอมได้ยังไง?
ถ้าคุณยังทำมันเป็นรอย
มันจะเรียกว่าดูแลได้ยังไง?
ถ้าคุณยังปล่อยให้เขาเดินกลับบ้านคนเดียว…
ความรักเป็นสิ่งที่มีค่ากับทุกชีวิต
แต่หลายคนเมื่อได้ความรักมาครอบครองมักจะละเลยมันไป
เมื่อแรกรัก ประคบประหงม ดูแลมันอย่างดี
เมื่อหมดรัก คุณทิ้ง เฉยฉา และไม่สนใจว่า “เรา” เคยรักกันยังไง
คุณบอกรัก แต่การกระทำไม่เคยแสดงออกถึงมันเลย
ความผิดครั้งเดียว…ที่คุณทำกับคนรัก
คุณจะรู้ไหม ว่าเขาจะไม่ลืม
รักด้วยลมปาก ส่วนมากใครๆก็พูดได้
แต่ถ้าคุณรักใครซักคนหนึ่งมากพอและรักด้วยหัวใจ
คุณจะพบว่า แท้ที่จริงแล้ว
รักแท้ คือการดูแลกันได้ต่างหาก
ไม่ใช่ดูแล แค่คนที่คุณรัก
แต่มันต้องดูแลไปถึงครอบครัว
คนรอบข้างคนที่คุณรักด้วย
หน้าที่ความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ของการเป็นคนรัก
นั่นคือทำให้คนที่อยู่ข้างๆคุณ
รู้สึกเป็นคนที่โชคดีที่สุด
รักแท้คือการได้ให้ แต่ความเห็นแก่ตัว คือการได้รับที่มากเกินไป
และรักแท้จะอยู่ได้ยาวนาน ก็ต่อเมื่อความหวานของคนสองคน
หมั่นให้และรับกันไปตลอด เพราะรักแท้จากหัวใจ คือการดูแลกันได้ต่างหาก
ในโลกนี้ มีคนเสียใจเพราะ
การมีรักแท้อยู่แต่ดูแลไม่ได้ เยอะแล้ว
ฉะนั้นสำรับคุณที่กำลังมีความรักดีๆ อยู่ในชีวิต
ก็ดูแลเอาใจใส่รักครั้งนี้ไว้ให้ดีๆ
เอาใจใส่ ไม่ใช่ เอาใจ หรือ ตามใจ เขาไปทุกๆเรื่อง
เข้าใจ ห่วงใย หวังดี ต่อคนที่เรารัก แล้วบอกกับตัวเองเสมอๆว่า…
รักแท้นั้นไม่ได้เจอกันง่ายๆ
เมื่อเจอแล้ว ก็ต้องดูแลให้ได้
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย memoryly, Armizer, PuiJunG, flowerlove
Thank you photo by pexels, unsplash
