เราแต่ละคนล้วนอยากเป็นที่รัก อยากเป็นที่ต้องตาต้องใจของผู้คน

แต่ทำไม..บางคนลองทำทุกวิถีทางแล้ว ก็ยังไม่ประสบความสำเร็จ คนที่ใครๆ ก็ไม่รัก เราเรียกว่า “คนไม่มีเสน่ห์” คนที่ไม่มีเสน่ห์ก็เพราะเขามีอุปนิสัยเชิงลบ อยู่ในตัวมากเกินไป อุปนิสัยเชิงลบที่ทำตนให้ไม่มีเสน่ห์ มี 20 ประการ ประกอบด้วย

1. เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง

2. คิดลบ พูดลบ ทำลบ

3. ขี้อิจฉาตาร้อน

4. โกรธง่าย ไม่เก็บอาการ

5. ชอบคิดเล็กคิดน้อย

6. ดูถูกความสามารถของตนเอง

7. เรียกร้องความสนใจตลอดเวลา

8. ไม่รู้จักการเดินหน้าเข้าหาผู้คน

9. มีโลกส่วนตัวสูง

10. ไม่รู้จักแบ่งปัน

11. ชอบหมกตัวอยู่แต่ในห้อง

12. ไม่เคยชื่นชมคนอื่นที่เก่งกว่า

13. ไม่ดูแลตัวเอง

14. ขาดความรับผิดชอบในหน้าที่การงาน

15. เข้าถึงยาก

16. ไม่รู้จักควบคุมอารมณ์

17. ไร้อารมณ์ขัน

18. ใจคอคับแคบ

19. ชอบขุดปมด้อยของคนอื่นขึ้นมาถากถาง

20. เอาเปรียบคนอื่น

ใครก็ตามที่อยากมีเสน่ห์ อยากเป็นที่รัก ก็ควรสำรวจ ตรวจสอบตัวเอง ว่ามีลักษณะของคนไม่มีเสน่ห์ ทั้ง 20 ประการที่กล่าวมาหรือไม่ ถ้ามีก็ต้องแก้ไข ให้ลดน้อยถอยลง จนหมดไปในที่สุด

“ความน่ารักเป็นเรื่องของอุปนิสัย ไม่ใช่หน้าตา ด้วยเหตุนี้คนหน้าตาธรรมดา แต่นิสัยดีจึงมีเพื่อนฝูงมากมาย ใครๆ ก็รุมรัก ส่วนคนหน้าตาดี แต่นิสัยเสีย กลับมีเพื่อนน้อยและใครต่อใครก็ไม่รัก เพราะฉะนั้นการเป็นคนหน้าตาดีเดียว จึงยังไม่พอ ต้องฝึกตนให้เป็นคนที่มีนิสัยดีด้วย”

คนโบราณท่านสอนการสร้างเสน่ห์ไว้ในโคลงโลกนิติว่า

อ่อนหวานมานมิตรล้น เหลือหลาย
หยาบบ่มีเกลอกราย เกลื่อนใกล้
ดุจดวงศศิฉาย ดาวดาษ ประดับนา
สุริยส่องดาราไร้ เมื่อร้อนแรงแสง

แปลความ

คนที่พูดจาอ่อนหวานย่อมมีเพื่อนชอบคบค้าสมาคม เหมือนกับ ดวงจันทร์ (ศศิ)ที่ส่องแสงนวลเย็นต่างมีดาวมารายรอบ ส่วนคนพูดจากระด้างหยาบคาย ย่อมไม่มีใครคบค้าสมาคมเหมือนความร้อนแรงของดวงอาทิตย์ที่ทำให้ดวงดาวลับหาย

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี
Thank you photo by pexels, unsplash