การตัดสัมพันธ์กับคนที่เรารักเป็นเรื่องยากก็จริง แต่ไม่ใช่เรื่องที่ทำไม่ได้

ใครจะเป็นอย่างที่เราอยากให้เป็นได้ทุกอย่าง ความรักก็เช่นกัน เพราะชีวิตของเราต้องออกเดินทางไปพบเจอผู้คนมากมายในทุก ๆ วัน คนแปลกหน้าก็ทยอยมาเป็นคนรู้จักทีละคนสองคน คนที่รู้จักก็จะกลายเป็นคนใกล้ชิดทีละคนสองคน และบางครั้ง…คนใกล้ชิดบางคนนั้น กลายเป็นคนใกล้ชิดมากอย่างรวดเร็ว โดยที่ไม่ได้ใช้เวลาคบหา ศึกษา ดูใจกันให้นานพอ

จึงไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกที่บางทีเราจะพบว่า คนใกล้ชิดบางคนจะไม่ใช่อย่างที่เราคิด ไม่ใช่เป็นอย่างที่เราคิดว่าเป็น หรือบางคนก็เป็นในสิ่งที่เราไม่เคยคิดว่าจะเป็นได้ (ช่างเป็นธรรมดาของชีวิตจริง ๆ ด้วย)

เมื่อเราเอาใจ เอาความรู้สึกของตัวเองไปผูกติดกับเขาไว้แล้ว

ตัดสินเขาแล้วว่าว่าดีอย่างนั้นอย่างนี้

เมื่อมัน..ไม่ใช่…ความเสียใจและผิดหวังก็ตามมา

เป็นเรื่องปกติของชีวิตคนเราที่ต้องเจอเรื่องแบบนี้บ่อยๆ

หลายคนยอมรับได้และคิดว่ามันเป็นความแตกต่างของแต่ละบุคคล

ใครจะเป็นอย่างที่เราอยากให้เป็นได้ทุกอย่าง

เมื่อคิดได้อย่างนั้นแล้ว..ก็ทำใจได้และเลิกรากันไป

(ใจมันผูกติด ด้วยความผูกพัน จึงกลายเป็นยึดมั่นถือมั่นไปเสีย)

แต่บางคนกลับเลือกที่จะอยู่ที่เดิม

ให้ความใกล้ชิดทำร้ายตัวเองเรื่อยมาโดยไม่มีอะไรดีขึ้น

ยิ่งใกล้ชิดมากยิ่งถูกทำร้ายมาก

โดยไม่ยอมถามตัวเองเลยว่าที่ต้องทนคบกันอยู่นั้นเพื่ออะไร

ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วนำแต่ความเดือดร้อนวุ่นวายมาให้มากมันก็เหนื่อย

ยิ่งถ้าให้อภัยหลายต่อหลายครั้ง…ยิ่งหนัก

(ทนคบกันไปอาจจะเพราะเสียดายเวลาที่ผ่านมา อาจจะต้องคิดว่า เวลา คือ ประสบการณ์สำคัญของชีวิต)

ยิ่งพยายามยอมรับและทำความเข้าใจ ยิ่งไม่เข้าใจ

นับวันใจของเราเองนั่นแหละที่จะเสียไปเรื่อย

ความรู้สึกดีๆ ลดลงเรื่อยๆ จนวันหนึ่งจะไม่เหลือ

แต่กว่าจะถึงวันนั้นก็เสียใจเสียความรู้สึกทุกวัน

แล้วชีวิตจะมีความสุขได้อย่างไร

(ความรักไม่น่าจะต้องอดทนจนก้าวล่วงความเป็นตัวเอง)

มักยากนักหรือกับการหันหลังให้ใครสักคน

แล้วเป็นฝ่ายเดินออกจากชีวิตของเขาไป

เมื่อชีวิตของเรายังต้องเดินไปข้างหน้า

ไปพบเจอคนอีกมากมาย

มีใครต่อใครอีกมากมายที่รอให้เราเดินทางไปพบ ไปคบหา

(ชีวิตต้องเดินไปข้างหน้า ใช้อดีตเป็นบทเรียน)

จริงอยู่คนบางคนสำคัญ

จริงอยู่ที่อาจจะรักกัน

จริงอยู่ที่อาจจะผูกพัน

แต่ถ้าคบกันไปเพื่อจะกลายเป็นคนไม่สำคัญในวันหนึ่ง

คบกันเพื่อให้ความรักลดลงเรื่อยๆ จนหมด

เลิกคบกันวันนี้…กับรอให้จบในวันหนึ่งข้างหน้า

มันจะต่างกันตรงไหน…(ผลคือ เป็นคนไม่สำคัญเหมือนกัน)

สำหรับบางคน ต่อให้ให้โอกาสสักกี่ครั้งก็เหมือนเดิม

ทำใจให้เข้มแข็งและตัดสินใจเลย

มันไม่หนักหนาอะไรมากมายหรอก

ก็แค่หันหลังให้คนคนเดียว

(ขอบคุณสำหรับมุมมองที่สำคัญนี้)

“การตัดสัมพันธ์กับคนที่เรารักเป็นเรื่องยากก็จริง

แต่ไม่ใช่เรื่องที่ทำไม่ได้”

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย ลูกปัด : กุญแจสำรองของชีวิต (ใยไหม)

Thank you photo by pexels, unsplash