หากยังมีโอกาสได้อยู่กับคนที่รัก จงใช้เวลาให้คุ้มค่าเถอะนะ

บางคนให้ความสำคัญของคนในโลกออนไลน์
จนลืมใส่ใจคนในชีวิตจริง

บางคนปลื้มใจกับคอมเม้นต์
แต่ลืมถามความสาระทุกข์สุขดิบของคนข้าง ๆ

บางคนถามเพื่อนในเฟซว่ากินข้าวรึยัง
จนลืมถามคนในครอบครัวว่าหิวไหม กินอะไรหรือยัง

และบางคนเวลาทะเลาะกันเลือกที่จะพิมพ์
มากกว่ามานั่งจับมือคุยกัน

บางคนมีความสุข มีรอยยิ้ม มีเสียง หัวเราะสนุกสนาน
เมื่อได้ก้มลงมองมือถือ มองจอ สี่เหลี่ยมๆ มากกว่ามองหน้าคนข้าง ๆ

มือถือ ไอแพต ไอโฟน แบตหมด
แค่ชาร์จก็กลับมาใช้ได้ตามเดิม

แต่คนข้าง ๆ เมื่อเขาหมดความอดทน หรือ หมดเวลาของเขา
หรือเขาต้องจากเราไปแสนไกล…มันไม่สามารถนำกลับมาชาร์จ
แล้วให้มันเต็มเหมือนเดิมได้หรอก

จงใส่ใจกับคนที่อยู่กับเรามากกว่าคนในโลกออนไลน์
เพราะเราไม่รู้ว่าเมื่อไรเขาจะต้องจากเราไป..

ความรักไม่ใช่เรื่องของใครต้องดูแลใคร แต่มันเป็นเรื่องของการเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน

การที่เรามีคนรัก เป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นของความรักเท่านั้น ส่วนความรักจะยืนยาวแค่ไหน ขึ้นอยู่กับการใส่ใจ ห่วงใย ดูแลกัน

ให้ความสำคัญกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าก่อนเวลาจะพรากไป ใส่ใจคนที่อยู่ข้างๆ กาย ก่อนที่จะไม่มีใครอยู่ข้างๆ เรา

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย หายไวๆนะ,

Thank you photo by pexels, unsplash