ชีวิตคนเรา มีเรื่องราวมากมายที่บอกคนอื่นไม่ได้

อย่าเอาแต่เราสบายใจ
จนลืมสนใจความสบายใจ
ของคนที่อยู่ข้างๆ เรา

อย่าเอาแต่ดึงพลังออกจากพาวเวอร์แบงค์
จนลืมที่จะชาร์จไฟให้กับพาวเวอร์แบงค์บ้าง

เมื่อเรายังจำเป็นต่อความรู้สึกกันและกัน
ก็อยู่อย่างแชร์และแคร์ความรู้สึกกันบ้าง

ลองทักไปหาก่อนบ้าง
ลองบอกฝันดีก่อนบ้าง

ลองเป็นคนเดินเข้าไปอยู่ข้างๆ ก่อนบ้าง
แล้วลองเป็นคนพูดว่า “ระบายได้นะ” ก่อนบ้าง
…ก็น่าจะดีนะ

 

ชีวิตคนเรา…
มีเรื่องราวมากมายที่บอกคนอื่นไม่ได้

เรื่องบางเรื่อง พอวางได้ก็เบาลง
คนบางคน พอฝังใจก็อาจมิใช่ความสุขเสมอไป
บางความเจ็บปวดที่พบเจอ
พอปลงได้มันก็แค่ทางผ่าน

ทางที่พบเจอหากขรุขระ
ต่อให้ไม่มีคนเคียงข้าง
ก็จงบอกกับตัวเองว่า “ไม่สู้ก็แพ้”

พายุลมฝนที่ต้องกรำในชีวิต
ต่อให้ไม่มีใครปกป้องร่วมต้านทาน
ก็จงยิ้มให้กับตัวเอง

“เราไม่ได้เผชิญกับสิ่งนี้เพียงคนเดียวในโลก
คนอื่นเขาก็พบเจอเหมือนกัน”

ถ้าอยากทำความดี ต้องทำจากใจจริง แล้วจะเกิดความสุขใจ

ถ้าทำแบบหวังผลตอบแทน นานๆ เข้าไม่ได้รับผลตามที่ตนเองต้องการ พาลจะไม่อยากทำดีเอาดื้อๆ

ค่อยๆ ทำไปตามกำลัง
และตามความสมัครใจของเราจะดีกว่า
ไม่ต้องคาดหวังอะไร แค่รู้ว่ามีประโยชน์ก็พอ
แล้วสิ่งที่จะได้รับกลับมาแน่ๆ นั่นคือความอิ่มใจของตัวเราเอง