เวลาที่ต้องได้ตัดสินใจที่…ต้องเลือก
บนถนนของชีวิต บางทีเราคิดว่า ทางที่เราเลือกเดิน
มันดีที่สุดแล้ว แต่…ใครจะรู้ว่าทางสายนั้นมันจะสวยงาม
หรือไม่ คงตอบไม่ใด้ถ้ายังไม่ใด้เดินผ่าน…
เมื่อเราค้นพบคนร่วมทาง เราเองก็ไม่รู้ว่า
เมื่อถึงจุดหมาย ปลายทาง เราจะยังเหลือมือที่เคยเกาะกุมอยู่ใหม
ในระหว่างทาง เราต้องพบเจอเหตุการณ์ต่างๆมากมาย
มีความสุข…มีความทุกข์…
มีเสียงหังเราะ…มีรอยยี้ม…
มีเสียงร้องไห้…มีน้ำตา…
การเดินทางก็เหมือนการเรียนรู้ เราต้องเก็บเกี่ยวความรู้ด้วยตัวเราเอง
เมื่อถึงทางที่แยก…ที่ต้องลงเดิน…”เพียงลำพัง”
เมื่อถึงเวลาที่ต้องปล่อยมือนั้นไป
ถึงก้าวต่อไปจะไม่มีมือให้เกาะกุม
แต่…ชีวิตก็ต้องก้าวต่อไป ด้วยใจของเราเอง
แม้…มันจะไม่ง่ายนัก แต่…มันคงไม่ยากจนเกินไป
ไม่แน่หรอกนะ บางที…ในระหว่างทางที่เดียวดายอาจมีสิ่งดีดีรออยู่
ถ้าเราไม่จมอยู่อดีตที่ผ่านมา และกล้าเผชิญกับวันข้างหน้า
เมื่อเวลาผ่านไป…
ความทรงจำยังเหลืออยู่ สิ่งดีๆ และคนดีๆที่ผ่านเข้ามา
ในชว่งเวลาดีๆ ทำให้เราหลงลืมอดีตร้ายๆ ที่เคยเกิดขึ้นโดยไม่ต้องพยายาม
เมื่อเราใด้อยู่กับตัวเอง จึงใด้เรียนรู้ว่า
เราต้องเปลี่ยนแปลงตังเอง เพื่อให้ใด้พบกับสิ่งใหม่ๆที่ดีกว่า
ให้โอกาสกับตัวเอง…
และเมื่อหัวใจ…ต้องเลือก
ทุกคนเกิดมาต้องผ่านการเลือกมาบ้างในชีวิต
และคงไม่ใช่แค่ครั้งเดียว
สิ่งที่เราตัดสินใจเลือกนั้น อาจพึงพอใจมากน้อยต่างกัน
คนเราต้องเลือก”สิ่งที่ดีที่สุด”ให้ตัวเองเสมอ
กับหัวใจ
บางที…ความรักก็ไม่ใด้ต้องการ “สิ่งที่ดีที่สุด”
เท่ากับ “สิ่งที่ถูกใจที่สุด”
บางคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
ให้เราใด้พบ ใด้รู้จัก อาจจะไม่ใช่คนที่เราเคยกำหนด
เพียงแค่ ขอให้เขาเป็น “คนที่ใช่”
เราก็พร้อมจะมองข้ามสิ่งอื่นไป
สักครั้งหนึ่งในชีวิต…
เราควรทำบางสิ่งให้กับหัวใจ
นั้นคือได้เลือกคนที่ถูกใจ ให้กับตัวเอง
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ จาก Bloggang
Thank you photo by pexels, unsplash
