เราจะหมดกรรมก็ต่อเมื่อเราได้เดินออกมาจากคนที่ทำให้เราทุกข์

ทุกคนล้วน อยากเจอคนที่ดี คนที่จริงใจ บางครั้งดีกับเค้าเท่าไหร่ เค้าก็กลับทำตัวไม่น่ารักกับเรา

แต่ถ้าวันหนึ่ง ผลบุญที่เรามี จะดลบันดาลให้เราพบเจอแต่คนดีๆ เราก็ต้องเป็นคนดีให้เหมาะสมกับที่ได้พบคนดีๆ ด้วย เมื่อบุญให้ผล.. เราจะพบคนดี คนจริงใจ คนที่มีความมั่นคงเข้ามาทำให้มีความสุขมากขึ้นในชีวิต

เมื่อกรรมให้ผล เราจะพบคนไม่ ดี ไม่จริงจัง ไม่จริงใจ..ไม่ให้ เกียรติ..ไม่ซื่อสัตย์ ไม่ชัดเจน ไม่มั่นคง ฯลฯ เข้ามาทำให้มีความ ทุ กข์ มากขึ้นในชีวิต ถ้านิสัยของเราดีขึ้น ในวันที่พบคนดี จึงเรียกว่า พบคนดีในเวลาที่เหมาะ เหมาะในที่นี้ คือมีความพร้อมที่จะรักษาความรัก

ถ้านิสัยของเรายังไม่ดีขึ้น ในวันที่พบคนดี แบบนี้แนวโน้มคือ นิสัยเสียๆ ของเรา จะเป็นตัวที่ทำให้คนดีๆ ออกไปจากชีวิตเราได้ ตราบใดที่ไม่คิดแก้ไขนิสัย ร้ า ย ๆ ของตัวเองให้ดีขึ้น แนวโน้มคือชีวิตเราก็จะดึงดูดคนที่แย่ ๆ ดึงดูดคนแบบเดิมที่ ห่ ว ย ๆ เข้ามาเหมือนเดิม

ถ้านิสัยของเราดีขึ้น ในขณะที่ยังต้องเจออยู่กับคนไม่ดี ความดีหรือ ก ร ร ม ดีของเราตรงนี้ ไม่ใช่สิ่งที่จะรับประกันได้ว่า จะสามารถเปลี่ยนใครให้ดีขึ้นได้ แต่ความดีนั้นจะทำหน้าที่นำพาคนดีๆ เข้ามาในวันหน้าแทนและมักจะเป็นในเวลาที่เหมาะด้วย การเจอคนดี แต่รักษาคนดีไม่เป็น ส่วนหนึ่งเป็นเพราะไม่รู้จักการต่อบุญใหม่ร่วมกัน

แต่ส่วนใหญ่ ก็เป็นเพราะหวงนิสัย เ สี ย ๆ ของตน มากกว่าคนดีๆ ที่เข้ามาในชีวิตนั่นแหละครับ การเจอคน ร้ า ย ๆ แต่ยังยอมทน ทุ ก ข์ อยู่ ตรงนี้คือการใช้ ก ร ร ม ในรูปแบบหนึ่ง เมื่อไหร่ที่ ทุ ก ข์ พอแล้ว ทนพอแล้ว ไม่อ ย า กเห็นตัวเองทน ทุ ก ข์ ซํ้าซากต่อไป แค่เดินออกมาได้เมื่อไหร่ จึงเรียกว่าหมด ก ร ร ม เมื่อนั้นครับ

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย rowwadee