ห่างกันสักพัก ให้ใจได้ทบทวน จริงหรือเปล่านะ

วันนึงที่คนคนนึงคิดเเล้ว ว่าการเดินออกไปจากชีวิตของกันและกัน เป็นทางออกของปัญหาที่มีอยู่ ไม่ว่าสาเหตุมาจากอะไรก็แล้วแต่ สุดท้ายก็สิ้นสุดความสัมพันธ์ด้วย ความห่างกัน อาจจะแค่ห่างกันสักพัก เพื่อทบทวนความรู้สึก หรืออาจจะเป็นการห่างกันครั้งสุดท้าย ของคำว่า “คนรัก คนสนิท”

ห่างกันสักพัก พูดออกง่ายๆ ความรู้สึกของคนรอมันไม่ง่ายเลย

สักพัก อาจจะเเค่ 1 วัน 2 วัน 3 วัน เป็นวัน เป็นสัปดาห์ หรืออาจจะเป็นเดือน หรือเป็นปี “ห่างกันสักพัก ให้ใจได้ทบทวน” จริงหรือเปล่านะ ..ถึงตอนนั้น คนสองคนอาจจะลืมไปแล้วถึงความสัมพันธ์ ความรู้สึกของกันและกัน ความรักที่มีให้ มองย้อนไป ตอนนั้น มันดีมากๆนะ เราก็ไม่รู้หรอกว่าเราจะรักคนคนนึง ได้มากขนาดนี้

คำพูดที่ว่า “ใครรู้สึกมากกว่าคนนั้นเเพ้” รักมากกว่า..คิดถึงมากกว่า..แคร์มากกว่า คือ แพ้

แพ้ในความรู้สึก แพ้ใจตัวเอง ก็คงใช่ ใจเราไม่เเข็งเเรงพอหรอก เอาเข้าจริงเราอาจจะรักเค้ามากๆนั่นแหละ ใช่.. เราเเพ้ เราเเพ้ทุกทางจริงๆ เหตุผลของคนแพ้ พยายามทำตัวเองให้ดูเเข็งเเกร่ง ให้ดูเข้มเเข็ง พยายามมีความสุข ก็แค่พยายาม

ใครจะไปรู้ว่าวันหนึ่งเมื่อเราห่างไกลกัน ความรู้สึกมันก็ห่างหายไปด้วย บางทีเราอาจจะรับมือกับความห่างไม่ไหวจนอยากถอดใจ อย่างว่า  “ระยะห่างของคนที่หมดใจ คือระยะทำใจของคนที่ยังรัก” ใจจริงก็ไม่อยากห่างไปไหน แต่ด้วยเพราะความต้องการของอีกฝ่าย เราต้องเคารพการตัดสินใจ

บางทีความห่างอาจจะเป็นเครื่องมือวัดความอดทนรอของใครซักคนก็ได้ และด้วยความห่างเราอาจจะเห็นความสำคัญของเขาชัดเจนขึ้น หรือบางทีอาจไม่แม้ซักนิดเดียว โลกของคนคนนึงที่เคยมีกัน แล้วจู่ๆ คนนั้นก็ค่อยๆโคจรห่างไป เหงาจริงๆ เป็นความเหงาที่เงียบงัน และเป็นความคิดถึงที่ไม่สิ้นสุด

ไม่ว่าจะยังไงเหตุผลของคนรักกันจริงๆมันไม่อยู่ที่เราจะห่างกันแค่ไหน ไม่ว่าจะห่างกี่หมื่นร้อยพันกิโล ถ้ารักกันจริงมันจะไม่มีทางทิ้งกันหรอก..ว่าไหม

 

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย หายไวๆนะ, lemp, MeawNgaw

Thank you photo by pexels, unsplash