เหนื่อยก็คือ เหนื่อย  ไม่ไหวก็คือ ไม่ไหว

ไม่ต้องสวมบทบาทแข็งแกร่งตลอดเวลาก็ได้

ลองไม่ต้องโกหกตัวเองว่า “ไหว”
ทั้งๆ ที่ในใจอยากจะร้องไห้วันละยี่สิบรอบ

ปล่อยวางและเป็นคนอ่อนแอบ้างก็ได้
ยกนิ้วโป้งให้กำลังใจตัวเอง
ว่าผ่านโจทย์ยากๆ ไปอีกขั้นได้แล้ว

ความสุขอยู่ไม่ไกล มันอยู่ที่ใจเราจะมอง

ทำดีไม่มีใครเห็น เป็นอะไรไหม .. !?
หวังดีไม่มีใครเข้าใจ โกรธไหม .. !?
เป็นคนดีแล้วมันยุ่งยาก จะท้อไหม .. !?

ทั้งหมดต้องตอบว่า..
ทำความดีแล้ว..สุขใจไหม .. !?

เมื่อความดี..ดีในตัวเองแล้ว
ก็แค่สุขใจในยามที่ทำ

สุขใจในยามที่รับรู้
สุขใจกับการเผชิญอุปสรรค
และเรียนรู้ที่จะ..ดียิ่งๆ ขึ้นไป

เพราะสุดท้าย..แม้ไม่มีใครเห็น ใครเข้าใจ
ความดีที่ทำไปนั้น..
ก็ยัง “ดี” กับตัวเราเองเสมอ

วันที่เราเหนื่อยล้ากับทุกสิ่ง 
ไม่รู้ว่าชีวิตจะเดินไปทางไหน 
หันไปทางไหนก็ดูเหมือนจะมืดมนไปหมด

ขอแค่เราลองเปิดตา และเปิดใจ
ความทุกข์อาจทำให้เรารู้ว่า..
คนที่น่าจะเข้าใจเรามากที่สุด
ตอนนี้กลับไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว

แต่กับคนที่เรามองเขาผ่านๆ ไป 
เขาอาจจะเป็นคนที่มาคอยให้กำลังใจ
และช่วยชี้ทางให้เราเดินออกจากความทุกข์ได้

เพราะ “บางทีความทุกข์ ก็ทำให้เรารู้ว่าใครที่เข้าใจเราที่สุด”

ไม่มีหนทางใดไกลกว่าเท้าของเรา
ไม่มีภูเขาลูกใดสูงไปกว่าคนเรา

ขอเพียงคุณกล้าที่จะยืนหยัด
ขอเพียงคุณเลือกที่จะก้าวผ่าน..
ต่อให้ภูเขาลูกนั้นจะสูงเสียดฟ้าปานใด
คุณย่อมเดินไปยืนอยู่บนยอดเขาได้ในสักวันหนึ่ง

ทางเดินของชีวิต คุ้มค่าเสมอ 
อยู่ที่ว่าคุณจะเดินยังไง? 
คุณจะเดินกับใคร? 
และคุณจะเริ่มเดินเมื่อไหร่?

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย getwellsoonxoxo : cledlubsandee

Thank you photo by pexels, unsplash