ถ้าไม่มี…พรุ่งนี้

พรุ่งนี้ ค่อยเริ่ม ทำฝัน

พรุ่งนี้ ค่อยเริ่ม บอกรัก

พรุ่งนี้ ค่อยเริ่ม ศรัทธา

แล้วถ้า พรุ่งนี้ นั้นไม่มี…

วันพรุ่งนี้ ความหวังของใครหลายๆ คน ซึ่งมีทั้งด้านดีและด้านร้าย ด้านดีของวันพรุ่งนี้ คือ การที่เรามีเวลาเริ่มสิ่งใหม่ มีเวลาที่จะแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดไป ส่วนด้านร้าย คือ เมื่อยังคนมีวันพรุ่งนี้ คนเราจึงละเลยที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองฝัน รอที่จะแสดงความรักต่อคนที่รัก ไม่คิดที่จะเริ่มทำในสิ่งที่ดีๆ

“พรุ่งนี้” เราไม่สามารถรู้ได้เลยว่า เราจะพูดมันได้อีกกี่ครั้ว เราไม่รู้หรอกว่า มีเวลาเหลืออีกนานแค่ไหน แต่สิ่งที่เรานั้นรู้ตัวเองกันดี วันนี้เรายังมีลมหายใจ

ถ้าชีวิตเรา ไม่มีวันพรุ่งนี้ ถ้าเหลือเวลาเพียงแค่วันเดียว ใน 24 ชั่วโมงนี้ เราจะเริ่มทำอะไรก่อน จะทำในสิ่งที่อยากทำ หรือ ทำในสิ่งที่ต้องทำ สิ่งไหนสำคัญกว่ากัน มันคงจะดีถ้า 2 สิ่งนี้ทำไปด้วยกันได้ ส่วนใหญ่เราไม่เคยคิดกันหรอกว่าสิ่งไหนจำเป็นมากกว่ากัน เพราะมัวแต่คิดว่ามีเวลาเหลือมากพอที่จะทำมัน

พรุ่งนี้ จึงทำให้เราประมาทเสมอ…

เวลา เป็นสิ่งที่ล้ำค่ามากซะยิ่งกว่าเงินทอง เพราะ เวลา คือ ชีวิต ทุกครั้งที่เข็มวินาทีผ่านไป นั่นก็หมายความว่าชีวิตเราได้หมดไปแล้วอีกหนึ่งวินาที คนบางคนสวมใส่นาฬิกาเรือนละเป็นแสนเพื่อบอกเวลา แต่แทบไม่รู้จักคุณค่าของเวลาด้วยซ้ำ

ถ้าอยากรู้คุณค่าของเวลา 1 ปี เราควรถามเด็กนักเรียนที่ต้องเรียนซ้ำชั้น

ถ้าอยากรู้คุณค่าของเวลา 1 เดือน เราควรถามแม่ที่ต้องคลอดลูกก่อนกำหนด

ถ้าอยากรู้คุณค่าของเวลา 1 วัน เราควรถามนักข่าวที่ทำหนังสือพิมพ์รายวัน

ถ้าอยากรู้คุณค่าของเวลา 1 ชั่วโมง เราควรถามคู่นักที่กำลังจะไปพบกันตามนัดหมาย

ถ้าอยากรู้คุณค่าของเวลา 1 นาที เราควรถามคนที่พึ่งพลาดจากขบวนรถไฟ

ถ้าอยากรู้คุณค่าของเวลา 1 วินาที เราควรถามคนที่พึ่งรอดจากอุบัติเหตุ

ถ้าอยากรู้คุณค่าของเวลา เสี้ยววินาที เราควรไปถามนักกีฑาที่แข่งขันโอลิมปิก

อย่าปล่อยเวลาให้มันผ่านไป โดยที่เรายังไม่ได้ทำอะไรให้มันมีความหมาย และคู่ควรกับการสูญเสียเวลาไป

เริ่มทำ ก่อนไม่มี โอกาส

เริ่มทำ ก่อนไม่เหลือ เวลา

เริ่มทำ ก่อนหมดสิ้น ศรัทธา

เริ่มทำ ก่อนพรุ่งนี้ ไม่มี

พรุ่งนี้…อาจสายเกินไป

 

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย Jattafe

Thank you photo by pexels, unsplash