ทุกการจากลา เวลาไม่เคยบอกล่วงหน้าเสมอ

“ทุกการพบเจอ.. ย่อมมีการพลัดพราก
ทุกการเริ่มรัก.. ย่อมมีการเลิกรัก”

การเริ่มต้นของบางสิ่ง อาจไม่มีเหตุผลว่าทำไม?
ในโลกที่กว้างใหญ่ไพศาล ท่ามกลางคนมากมาย
แต่เราต่างได้มาพบกัน รู้สึกดีต่อกัน จนในที่สุด
ก็.. “รักกัน”

แต่การสิ้นสุดของบางสิ่งนั้น กลับตรงข้ามกันเสมอ
เพราะทุกการจากลา ย่อมมีที่มาของมัน

หลายคนอาจจากกันแบบค้างคา
จนเป็นเหตุผลของคำว่า “จากกันด้วยไม่ดี”
แต่หลายคนอาจเลือกที่จะบอกเหตุผลในการจากลา
เพื่อหวังเพียงว่าจะได้ “จากกันด้วยดี”

แต่ไม่ว่าจะเลือกบอกเหตุผลหรือไม่
สุดท้าย ถ้าจบด้วยความไม่เข้าใจในความหมายของการจากลา
ความทุกข์ก็คงตามมาอยู่ดี

หลายคนที่เป็นทุกข์ เพราะอาจเกิดจาก
การไม่ยอมรับความจริง และไม่เข้าใจเหตุผลของอีกฝ่าย

แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่อีกฝ่ายเลือกที่จะไป
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม
คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะรั้งไว้

สิ่งที่ทำได้ดีที่สุดคือ “เข้าใจและยอมรับ”
เพื่อเราจะได้ใช้ชีวิตต่อไปแบบที่เป็นทุกข์น้อยที่สุด

“ทุกการจากลา .. เวลาไม่เคยบอกล่วงหน้าเสมอ”
วันนี้ เราอาจจะยังเจอหน้ากัน พูดคุยกัน หรือแม้แต่บอกรักกัน
แต่พรุ่งนี้ เราอาจจะต้องจากกันไปตลอดชีวิต..

ดังนั้น เราจึงไม่ควรที่จะหลงอยู่ในวังวนแห่งความสุข
เมื่อใดที่รู้ว่าสุข ให้เตรียมใจไว้เสมอว่า
เดี๋ยวอีกไม่นาน ความทุกข์ก็จะเข้ามาหา
เป็นธรรมดาของชีวิต..

ตอนจบของการพบเจอ เรามักจะบอกว่า “แล้วพบกันใหม่”
แต่ความจริง มันอาจจะเป็นเพียงคำบอกลาที่เจ็บปวดน้อยที่สุดก็ได้
เพราะเราเองก็ไม่รู้ว่า..
เมื่อไหร่ ที่จะได้กลับมา พบกันอีก

สุดท้ายแล้ว ไม่มีอะไรเลยในชีวิตที่คงอยู่อย่างนิรันดร์
เมื่อพบกัน ก็ต้องทำใจยอมรับว่าต้องมีการจากลา

เพียงแค่ช้า หรือเร็ว..เท่านั้นเอง

 

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ โดย LumiAil2
Thank you photo by pexels, unsplash